در تفسیر بعضى از آیات قرآن مجید آمده:
زمانى که نوح سوار کشتى شد و به دستور خداوند از هر نوع موجود زنده جفتى را در کشتى آورد، ناگهان چشمش به پیرمردى خورد که او را نشناخت، فرمود: چه کسى تو را داخل کشتى کرد؟ پاسخ داد: خودم آمدم و آمدنم براى این است که به قلب یارانت دست‏اندازى کنم تا جایى که قلبشان با من و بدن‏هایشان با تو باشد.
نوح فریاد زد: اى دشمن خدا! از کشتى بیرون شو، تو موجودى هستى که خدایت از پیشگاه رحمت و مغفرتش طرد کرده است.
ابلیس به نوح گفت:
پنج چیز مردم را به هلاکت مى‏نشاند، سه مرحله آن را برایت مى‏گویم و از دو قسمت‏ دیگرش که ابزار مهم من براى به دام انداختن فرزندان آدم است چشم مى‏پوشم!!
خداوند به نوح فرمود:
احتیاجى به بیان آن سه قسمت نیست، از او بخواه آن دو قسمت را برایت بگوید.
شیطان گفت: دو برنامه‏اى است که مرا تکذیب نمى‏کنند و دو مسئله است که به آن دو با من مخالفت نمى‏ورزند. اى نوح! حرص و حسد، مردم را هلاک کرد، به خاطر آتش حسد خرمن عبادتم سوخت و ملعون شده و از پیشگاه محبّت حق رانده شدم و با حرص بود که درخت ممنوع بهشت را بر آدم مباح کردم و به وسیله حرص بود که آدم را از بهشت محروم نموده و به حاجتم رسیدم!!