»» ابو الحسن سعید بن هبة الله مشهور به قطب راوندی
ابو الحسن سعید بن هبة الله مشهور به قطب راوندی کاشانی یکی از علماء و محدثین بزرگ شیعه در قرن ششم هجری است. راوندی استادی کامل، عالمی متبحّر، مفسری محقق، محدثی امین، حکیمی متأله و فقیهی کم نظیر بود. مرحوم قطب راوندی یکی از ستارگان درخشان علم و دانش، نویسنده ای توانا و از محققین نامی شیعه در عصر خود بود. او با تألیفات ارزنده خویش خدمت شایانی به عالم اسلام و مسلمین نموده و نام شریف خود را در عداد علما برای همیشه جاوید گذاشت. تمام علمای شیعه و صاحب تراجم در تألیفات خود نام شریف او را در شمار اعلام بزرگ مکتب به عنوان فقیهی موثق متذکّر شده و مشابه این توصیفات را علمای اهل تسنن نیز در مورد او یادآور شده اند. قطب الدّین از شاگردان مفید ثانی، شیخ طبرسی، سید مجتبی رازی و سید مرتضی رازی، ابو البرکات مشهور و ابو الفتح آمدی صاحب غرر و درر بوده و از آنها اجازه نقل روایت دارد. خاندان سید راوندی و قطب الدین راوندی، همگان از علمای شیعه بوده و اولاد و احفاد آنها نیز علوم پدران و اجداد را به میراث بردند. علامه قرن ششم محمد بن شهر آشوب در کتاب معالم العلماء، مرحوم قطب را به عنوان یکی از اساتید بزرگ خود بسیار تجلیل و توصیف نموده و او را در عداد بزرگترین علمای عصر خویش یادآور شده است. به جز تربیت و تدریس فضلاً آثاری ارزنده و سودمند نیز به رشته تحریر برد که هر یک از کتابهای او شامل چند جلد است بعضی آثار مهم او عبارت است از: خلاصه التفاسیر در 10 جلد، مغنی در شرح نهایه 10 جلد، مستقصی در شرح ذریعه سید مرتضی 3 جلد، شرح نهج البلاغه 2 جلد، فقه القرآن، اسباب نزول، قصص الانبیاء، خرایج و الحرایج، احکام الاحکام در شرح آیات الاحکام، جواهرالاحکام، رساله الفقهاء، رایع در احکام شرایع، معارج در شرح خطب مولا، منهاع البراعه در شرح نهج البلاغه، تهافت الفلاسفه در حکمت، جواهرالاحکام، حل العقود، زهرالمباحثه، ضیاء الشهاب در شرح شهاب الاخبار، انجاز در شرح ایجاز، اغراب در اعراب.

قطب الدین اولین شخصیت علمی جهان اسلام است که مبادرت به نوشتن شرح نهج البلاغه نمود و پس از وی قریب به 30 شرح به تقلید از او، علمای مختلف بر آن نوشته اند از بررسی کتب فوق و محتوای آنها علمای بزرگ جهانی به احاطه دانش های فراوان او در فقه و حکمت و حدیث ادبیات و لغت و تفسیر و کلام و شناخت او از کلمات مولای خود به خوبی پی برده اند و او بزرگ شخصیتی است که چون فیض کاشانی از ساعات و دقایق عمر خود حداکثر استفاده و بهره را برده است. خدایش درجات او عالی است متعالی فرماید سال تولدش را نیافتیم اما تاریخ وفاتش روز چهاردهم شوال سال 573 هجری قمری است.


نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( سه شنبه 86/3/22 :: ساعت 11:53 صبح )

---

»» لیست کل یادداشت های این وبلاگ
مرنجان و مرنج
عزاداری از سنت های پیامبر اکرم (ص) است
سعادت ابدی در گرو اشک و عزاداری بر سیدالشهدا علیه السلام
سبک زندگی قرآنی امام حسین (علیه السلام)
یاران امام حسین (ع) الگوی یاران امام مهدی (عج)
آیا شیطان به دست حضرت مهدی علیه السلام کشته خواهد شد؟
ارزش اشک و عزا بر مصائب اهل بیت علیهم السلام
پیوستگان و رهاکنندگان امام حسین علیه السلام
امام حسین علیه السلام در آیینه زیارت
پیروان مسیح بر قوم یهود تا روز قیامت برترند!
نگاهی به شخصیت جهانی امام حسین «علیه السلام»
[عناوین آرشیوشده]