گاهی دیده میشود که وهابیها و اربابان آنها مدعی هستند، اهانت و توهین به دیگران کار شایستهای نیست و خدا و پیامبر و صحابه به کسی فحش ندادهاند؛ اما وقتی به کتابهای آنها مراجعه میکنیم، خلاف این ادعا به وفور به چشم میخورد.
گذشته از این که آنها زشتترین فحشها را از زبان رسول خدا صلی الله علیه وآله و اصحاب آن حضرت نسبت به یکدیگر نقل کردهاند، خودشان نیز از رکیکترین و زشتترین کلمات برای ناسزاگویی به مخالفان خود استفاده کردهاند.
از جمله ابن تیمیه حرانی و محمد بن عبد الوهاب که از سرسختترین و البته بیحیاترین دشمنان شیعه محسوب میشوند، تصریح کردهاند که پیروان اهل بیت علیهم السلام، حرامزاده و اولاد زنا هستند؛ چیزی که طبق تصریح بزرگان اهل سنت شایسته خودشان است، به شیعیان نسبت دادهاند.
در مجموع فتاوای ابن تیمیه آمده است:
وَیَرَوْنَ کِتْمَانَ مَذْهَبِهِمْ، وَاسْتِعْمَالَ التَّقِیَّةِ، وَقَدْ لَا یَکُونُ مِنْ الرَّافِضَةِ مَنْ لَهُ نَسَبٌ صَحِیحٌ مُسْلِمًا فِی الْبَاطِنِ
شیعیان، مذهبشان را کتمان و از تقیه استفاده میکنند، در میان رافضیها، کسی نیست که در باطن، نسب صحیح و قطعی داشته باشد
الفتاوى الکبرى لابن تیمیة ج3 ص501 المؤلف: تقی الدین أبو العباس أحمد بن عبد الحلیم بن عبد السلام بن عبد الله بن أبی القاسم بن محمد ابن تیمیة الحرانی الحنبلی الدمشقی (المتوفى: 728هـ)، الناشر: دار الکتب العلمیة، الطبعة: الأولى، 1408هـ - 1987م، عدد الأجزاء: 6.
مجموع الفتاوى ج35 ص141 المؤلف: تقی الدین أبو العباس أحمد بن عبد الحلیم بن تیمیة الحرانی (المتوفى: 728هـ)، المحقق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم، الناشر: مجمع الملک فهد لطباعة المصحف الشریف، المدینة النبویة، المملکة العربیة السعودیة عام النشر: 1416هـ/1995م
و محمد بن عبد الوهاب در رساله فی الرد علی الرافض? مینویسد:
با آن چه خوانید و امثال آن، مشخص میشود که رافضیها بیش از دیگر مردم اوامر خدا را ترک و مرتک نواهی او میشوند.
وبهذا وأمثاله تعرف أن الرافضة أکثر الناس ترکا لما أمر الله، وإتیانا لما حرمه، وأن کثیرا منهم ناشئ عن نطفة خبیثة موضوعة فی رحم حرام، ولذا لا ترى منهم إلا الخبیث اعتقادا وعملا، وقد قیل کل شیء یرجع إلى أصله.
و این که بسیاری از آنها نتیجه نطفه پستی هستند که در رحم حرام قرار گرفتهاند؛ لذا کسی از آنها نیست؛ مگر این که اعتقاد و رفتارش خبیث است. به درستی گفته شده است که هرچیزی به اصل خود باز میگردد.
رساله فی الرد على الرافضه ، ج1 ص39 المؤلف: محمد بن عبد الوهاب بن سلیمان التمیمی النجدی (المتوفى: 1206هـ)، المحقق: ناصر بن سعد الرشید، الناشر: جامعة الإمام محمد بن سعود، الریاض، المملکة العربیة السعودیة، عدد الأجزاء: 1.
و در جای دیگر از همین کتاب خود مینویسد:
فهؤلاء الإمامیة خارجون عن السنة بل عن الملة، واقعون فی الزنى، وما أکثر ما فتحوا على أنفسهم أبواب الزنى فی القبل والدبر، فما أحقهم بأن یکونوا أولاد الزنى.
این شیعیان، از سنت و بلکه از ملت اسلام خارج هستند، آنها گرفتار زنا شدهاند. چه بسیار درهای زنا از پس و پیش را برای خود باز کردهاند؛ پس شایسته است که آنها اولاد زنا باشند.
رساله فی الرد على الرافضه ، ج1 ص42 المؤلف: محمد بن عبد الوهاب بن سلیمان التمیمی النجدی (المتوفى: 1206هـ)، المحقق: ناصر بن سعد الرشید، الناشر: جامعة الإمام محمد بن سعود، الریاض، المملکة العربیة السعودیة، عدد الأجزاء: 1.
در حالی که بزرگان اهل سنت تصریح کردهاند، خود محمد بن عبد الوهاب، نطفه پدرش نبوده؛ بلکه نطفه شیطان بوده است.
عبد العزیز بن محمد عبد اللطیف در کتاب دعاوی المناوئین مینویسد که علامه ابن فیروز به صراحت اعلام کرده است که شیطان بر پدر محمد بن عبد الوهاب پیشی گرفته و نطفه خود را در رحم مادر او گذاشته است:
بل لعل الشیخ - یعنی عبد الوهاب - غفل عن مواقعة أمه - یعنی محمد بن عبد الوهاب - فسبقه الشیطان إلیها فکان أبا لهذا المارد ...
جالب است که خود محمد بن عبد الوهاب، علامه ابن فیروز را نزدیکترین شخص به اسلام، از علمای حنابله و از دوستداران ابن تیمیه و ابن قیم معرفی کرده است:
ولکن تعرف ابن فیروز أنه أقربهم إلى الإسلام، وهو رجل من الحنابلة وینتحل کلام الشیخ "ابن تیمیة" وابن القیم خاصة ...
دعاوی المناوئین لدعوة الشیخ محمد بن عبد الوهاب ج1 ص37 المؤلف: عبد العزیز بن محمد بن علی آل عبد اللطیف، الناشر: دار الوطن، الریاض، المملکة العربیة السعودیة، الطبعة: الأولى، 1412هـ، عدد الأجزاء: 1
بله، محمد بن عبد الوهاب و ابن تیمیه، صفتی که خود شایسته آن هستند را به دیگران نسبت میدهند