امام ششم فرمود: پدرم حضرت باقر علیه السلام کثیرالذّکر بود، من با او در راهرفتن همراه مىشدم، در حالى که او ذکر مىگفت و با او طعام مىخوردم در حالى که او در ذکر بود،
هرگاه مردم در حضور آن جناب گفت و گو مىکردند، گفتار مردم آن حضرت را از یاد خدا باز نمىداشت.
مىدیدم که زبان مبارکش به سقف دهانش متصل بود و مىگفت: «لا إله إلّا اللّه» آن حضرت پس از نماز صبح همه ما را جمع مىکرد و تا بیرون آمدن آفتاب امر به ذکر خدا مىفرمود و هریک از ما مىتوانست قرآن بخواند مىفرمود: قرآن بخوان و هرکس نمىتوانست به او مىفرمود: ذکر خدا بگو
.jpg)
