بگذار دلم غرقهی ِ امواج ِ تو باشد
دنیا همه دریاچهی ِ مواج ِ تو باشد
آهوی ِ غزل میدود از هر طرف امروز
شاید بدن ِ خستهام آماج ِ تو باشد
بر خاک ِ تو افتاده تنم آینه بر دار
تا حیرت ِ بالاتر ِ حلاج ِ تو باشد
زین پس به جهانهای ِ فرادست و فرودست
جان را نفروشم که به تاراج ِ تو باشد
...
خوش باشد اگر بازی ِ تقدیر ِ شما را
من باخته و نوبت ِ لیلاج ِ تو باشد
هشتم گرو ِ نــُه شود و هر ورق ِ من
برگردد و چشمم به دو ِ خاج ِ تو باشد
...
این خواب و خیالیست . دل ِ بیهنر ِ من
آیا چه نگینیست که بر تاج ِ تو باشد؟