شاید از اینکه شبها راحت می خوابم در حالی برادران و خواهرانم در لبنان شبها قبل از خواب با یکدیگر خداحافظی می کنند .خجالت می کشم
درحالی که مادران نمی دانند فردا فرزندشان یتیم می شود یا خودشان بی فرزند! خجالت می کشم!
یابن الحسن !
دعا می کنم خداوند رحمت و محبت به دل بی قرار شما برای این کودکان مظلوم لبنان صبر عنایت فرماید.
ولی آقا جان !
فراق جانسوز شما روز به روز عطش وصال را بیشتر می کند .
بخدا قسم ما را تاب و تحمل فراق و تماشاچی و بودن در صحنه هتک حرمت به عاشقان شما نیست!
انتظار ما برای شنیدن صدای یاری خواستن شما به سر آمده اما چه کنیم به توصیه به صبر کرده اید.
یابن الحسن !
حال که به اجبار در برابر این همه ظلم ظالم جهانی صهیونیسم سکوت می کنیم با تمام وجود سختی های صبر علی(ع) در برابر آن همه ظلم را درک می نمائیم.
براستی علی (ع)چگونه این همه صبر نمود!؟
مرا دردی است اندر دل اگر گویم زبان سوزد
وگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد