س: سلام دوست عزیز من روشی که ذکر کردین را دارم تمرین میکنم وبه موردی بر خوردم که بهتر دیدم با شما در میان بگذارم وآن اینکه در آخرین تمرین پس از سنگینی بدن و تصور بالا رفتن از طناب احساس کردم بدنم گرم شده انگار هاله ای از گرما من را در بر گرفته بودو نیمتنه پایینی بدنم در حالت نیمه بی حسی به سر میبرد اما در مفاصل دستها وگردن احساس فشار و انقباض داشتم و برای من حالت نامطلوبی را پیش آورده بود به طوریکه از ادامه تمرین منصرف شدم به نظر شما راه حل رهائی از این مشکل چیست ؟

پ: سلام. اول اینکه وقتی به حالت خوابیده هستی حتما یک بالشت نرم زیر سرت باشه ارتفاع زیادی نداشته باشه و سرت خیلی از بدن ارتفاع نگیره. دستها رو هم سعی کن به روشهای مختلف بذاری و ببینی چطوری راحتتر هستی. میتونی روی سینه یا شکم بذاری یا به دو طرف باز مثل صلیب یا به موازات بدن. کف دست به آسمان باشه یا نه. اولین قدم در این راه اینه که کاملا احساس راحتی بکنی. کاملا راحت. چون تمرینها معمولا طول میکشه و بدن اگر وضعیت خوبی نداشته باشه به زحمت میفته و ممکنه عضلات شروع به انقباض بکنند. اما گرما و بیحسی نشانه های خیلی خوبی هستند که نشون میده شما دارید به موفقیت در این کار نزدیک میشید. وقتی این اتفاقات شروع شد بذارید بیشتر و بیشتر بشن و راحت باشید و روی کارتون تمرکز کنید. امیدوارم موفق باشی و سفر خوبی داشته باشی که مطمئنم به زودی شروع میشه!

س: من چند مرتبه تجربه خروج از بدن ( برون فکنی ) داشتم اما هر بار با ترس شدید مواجه شدم که همین باعث شد هر جور میشه به بدنم برگردم ، لطفا" مرا راهنمایی کنید....

پ: سلام. این یه مسئله خیلی مهم که باید بهش فیصله بدی. ترس از ناشناخته. ما همه در ابتدای این تجارب خیلی سوالها داریم آیا آسیبی به ما میرسه؟ نکنه من بمیرم؟ نکنه برم بیرون و دیگه نتونم به بدنم برگردم؟ نکنه یه موجود دیگه وارد بدنم بشه و اونو تصرف کنه...و سوالهای دیگه ای که سد ذهنی هستند و مارا از پیشرفت باز میدارند. پس اول از همه مدتی با خودتون خلوت کنید و درباره ترسهایی که دارید فکر کنید. ما انسانها از هرچه که اطلاع نداشته باشیم ترس نهانی داریم. طبیعت ماست.پس اول از همه بدونید که هیچ خطر جدی وجود نداره، و در صورت احساس هرگونه خطر شما میتونید سریعا به بدنتون برگردید پس این فرصت رو از دست ندید و وقتی از بدن برون فکنی انجام دادید به خودتون اطمینان بدید و بدونید که هیچ موجودی نمیتونه به شما صدمه بزنه. بعد از اون سعی کنید محیط اطرافتون رو از جمله اینکه حتما به جسمتون نگاه کنید و به این ترتیب به خودتون اطمینان بدید. وقتی بدونید که هیچ دلیلی برای ترس وجود نداره ترس شما بسیار کم میشه و حتی ناپدید میشه. خیلی کم پیش میاد شما حتی با افرادی در هنگام برونفکنی برخورد کنید چه برسه به اینکه موجود دیگری بخواد به شما آسیبی برسونه. اگر هم با موجود دیگری برخورد کنید(غیر از انسان) تنها کاری که میتونه انجام بده و شاید هم نتونه ترسوندن شما و هیچ آزاری به شما نمیتونه برسونه چون این موجودات از طبقه پائینتری هستند(درصورتی که شما در همین طبقه فیزیکی برون فکنی کنید) پس ترستون رو رها کنید و بدونید هر فرصتی که از دست میدید خیلی ارزش داره.

س: سلام ...میخواستم ازشمابپرسم چطوری میشه تمرکز برروی یک موضوع را کاملا حفظ کرد واینکه من پس از آخرین تجربه ای که داشتم و برایت نوشتم متاسفانه و علارغم تمام تلاشهایم نتوانستم حالتی را که دفعه پیش برایم ایجاد شده بود را ادامه و بسط دهم (البته حالا هم فقط به صورت لحظه ای ایجاد میگردد ولی ظرف چند ثانیه ناخواسته از آن حالت خارج میشوم) ومشکل دیگرم همانطور که در بالا ذکر کرده ام از بین رفتن ناگهانی وتغییر تصویر بالا رفتن از طناب است(مثلا در آخرین تمرین گاهی احساس می کردم طناب خیالی در محلی نزدیک به قلب به صورت ثابت قرار دارد و چند لحظه بعد احساس میکردم طناب از میان شکمم در حال عبور میباشد)ممنون میشم که منو راهنمایی کنی

پ: سلام. پرورش تمرکز با تمرین به دست میاد. یکی از نکات مهمی که هست اینه که بتونی در فکر سکوت به وجود بیاری. روشی که خیلی خوبه اینه که وقتی جملات شروع به شکل گرفتن در ذهن کردند اونها رو ناقص ادا کنیم. مثلا ممکنه در ذهن جمله «پام چقدر میخاره؟» تشکیل بشه دفعه بعد جمله میشه «پام چقدر...؟» بعد میشه «پ چق ...؟» آخرش هم « ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟» به اینصورت ذهن رو از این مزاحمات خالی میکنیم. دلیل ایجاد این مزاحمات فکر سطحی ماست یا Surface Mind هست که همیشه در تلاش برای برقرار نگهداشتن عادتهای روزانه ماست و از سکون ما جلوگیری میکنه چه جسما و چه فکرا پس باید به اون توجهی نکرد. همین کار باعث میشه تمرکز ما بیشتر و بیشتر بشه. نکته دیگه اینکه همینکه شما طناب رو در ذهن دارید چه بصورت فقط حسی و یا به صورت حسی تصویری شما دارید تمرین تمرکز میکنید. هربار که شما این تمرین رو انجام میدید شما دارید تمرکز رو روی یک کار قرار میدید و این خیلی عالیه. همیشه سعی کنید راحت باشید. توقع حالت به خصوصی رو نداشته باشید بلکه کاملا رها باشید هم فکری و هم جسمی و کاملا آرام باشید وقتی وارد حالت خلسه شدید و این حالت بیشتر شد همانطور آرام بمانید و انگار نه انگار اتفاقی افتاده به تمرین ادامه بدید و به محل طناب اهمیت بلکه ببینید طناب در کدام قسمت باشد شما از لحاظ ذهنی راحتتر هستید.