شکر و سپاس توراست به خاطر تقدیر نیکت، و به خاطر منصرف نمودن بلایت که نسبت به من فرمودی، پس بهره ام از رحمتت را تنها همین عافیتی که اکنون {در دنیای فانی }به من داده ای قرار نده، تا {مبادا}به خاطر آنچه (در مورد دنیا) دوست دارم،بد بخت شوم ،و دیگران به سبب آنچه (از امور آخرت)را دوست ندارم ، خوشبخت گردند.
ای خدای من !
پس اگر این عافیت (فانی ) که در آن هستم و با آن روز را به شب ، و شب را به روز رسانده ام،مقدمه ی بلای آخرت شود،بلایی که همیشگی و رنجش دائمی است ، پس آنچه از عافیت را که برایم مقدم داشته ای{و در دنیا به من داده ای}تاخیر انداز {و در آخرت به من بده}و آنچه را تاخیر انداخته، برایم مقدم بدار.
آنچه که عاقبتش فانی است اندک است، و آنچه عاقبتش همیشگی است، بسیار است، و بر محمد(ص) و آلش رحمت و درود بفرست.
امام سجاد (ع)
صحیفه سجادیه
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( سه شنبه 86/6/27 :: ساعت 1:13 عصر )