پشت چراغ قرمز داشت ثانیه های معکوس رو میشمرد که چهره معصوم و رنگ

پریده دخترک نظرشو جلب کرد.

چندتا دسته گل رز که حالا دیگه از شدت گرما و آلودگی هوا پژمرده شده بودن تو

دستش بود و نزدیک ماشینایی میرفت که حس میکرد شاید سرنشینای خوش

انصاف تری داشته باشه!!

پسرک:بابا!اونجا رو ببین..میشه همه گلاشو بخریم که زودتر بره

خونشون؟...بابا...باتواما!...خب  فقط یه دستشو بخریم...

پدر که مثل همیشه عجله داشت فقط نگاهش به سبز شدن چراغ بود...۳...۲...۱...۰

با سرعت هر چه تمام تر از کنار دخترک گذشتن...

چند کلیومتری بیشتر  نرفته بودن. پسرک همچنان به فکر صحنه چند لحظه پیش

بود و اینکه پدر چقدر راحت از کنارش گذشت  که  یدفه ماشین خاموش کرد...

پدر عجول و بی توجه بازم یادش رفته بود  بنزین ماشینو چک کنه...

پدر ساعت ها کنار خیابون دستش به ظرف بنزین و چشمش به ماشینایی بود که

با سرعت از کنارش میگذشتن.

آخه اونا همشون عجله داشتن!

شهادت صدیقه طاهره رو با این مثنوی واره  متولد ۸۲ تسلیت میگم.یا علی

وقتی خدا بودو کسی نبود بجز او

جلوه میکرد یه بانویی با اسم یاهو

بهشت یه انعکاسه از جلوه ی نامش

عرش خدا کوتاهتره از طول بامش

آدم و حوا زارعند تو باغ خونش

سیمرغه وهیچکی ندیده آشیونش

لطف مشیت تبسمش : بهشته

نیت خنده میکنه میشه : فرشته

سوره ی هل اتا که میده بوی نامش

از حوریه حرفی نزد به احترامش

از باغ وحی اش جبرئیل ، سوره می چینه

کاتب آیه هاش امیر المومنینه

فاطمه ، آبه و همه زنده به آبند

فاطمه، خوابه و همه محتاج خوابند

فاطمه نکهت تجلی جماله

فاطکمه در اوج جمالش با جلاله

فاطمه ، پیغمبر و مومنش علیه

فاطمه بر تموم انبیاء ولیه                                          

چادر عصمتش کساء اهل بیته

شاعر تازه کار بچه هاش ، کمیته

نسیم گریه هاش که شبنم آفرینه

شبا رو گلبرگ دل علی می شینه

اونقده نورانی میشه صورت ماهش

انگاری خورشید دمیده تو سجده گاهش

هر شب میاد در میزنه خونه به خونه

پشت در هر خونه ای کمی میمونه

کمک میخواد شبا ز انصار و مهاجر

- مسلمونی کمک میخواد از قوم کافر-

کوثر عمر کم اون خیر کثیره

یه سر مدینه یه سرش خم غدیره

ستاره ای نداره و ماه مدینه اس

زهرا شب قدر علیه ، همین و بس

پل خدا رو برای همیشه بستند

اونایی که دست قنوتشو شکستند

همه تماشاچی هیزم و آتیشن

تا همه ی زهرا نسوزه پا نمیشن

باغ فدک بهونه ی سیلی زدن بود

کاری ترین زخم دل ابوالحسن بود

عمق غم و از دل افلاکی بپرسین

گوشواره رو از چادر خاکی بپرسین

دختر رز همنشین ساقه ی تاکه

سوره ی قدر آسمون ، گنج تو خاکه

مهتابو شاهد میگیرم علی غریبه

اشک چشاش ، غسل تن ماه نجیبه

شیشه ی غربت علی دچار سنگه

مدینه ی بی فاطمه کوچیک و تنگه

لالایی سیاه شب همه را خوابانده است .

تاریکی موج میزند

سکوت و خلوت را هیچ چیز بر هم نمی آشوبد

ماه از دل آسمان – بی تاب – سرک می کشد

درختان قامت افراشته اند و چشم دوخته اند

نگاههایی که نیست در سایه سبز و سیاه درختان نقش اضطراب می زند

*

سایه های چند سیاهی قبرستان را برهم می زنند

هر چند لحظه یکی می نشیند و دیگری بر می خیزد

ابر غربت می بارد

قطره های داغ اندوه آرام آرام گونه دلهای شب زنده دار را تر می کند

هر لحظه سایه بی کسی سنگین تر می شود

چند مرد و چند کودک زمین را می شکافند

برای پنهان کردن گوهری که با خود آورده اند

دفن جنازه ای !

*

مردان آنسوتر خاک زمین را بیرون می ریزند

و این سوتر کودکان بر چوب تابوت سر نهاده اند

و با جنازه نجوا می کنند

ناله سوزناک یکی از کودکان مردی را از جا می کند

همانطور که از دور می آید با دست اشاره ای می کند

و کودکی دیگر دست بر شانه او می گذارد و در گوش او چیزی می گوید

کودک آرام می شود و بر سینه جنازه سر می گذارد

 بچه ها بر پارچه کفن دست می کشند

*

مرد پیشتر می آید و چشمانش با اضطراب پیرامون قبرستان را می کاود

از بیم حضوری غریبه نگرانی در نگاهش فریاد می زند

می نشیند و بر سر بچه ها دست می کشد

انگشت سبابه بر لب می گذارد و نجوای کودکانه را بر سر جنازه خاموش می کند .

دست مرد اشک از چهره کودکان می زداید

و زانوان خسته اش آخرین پناهگاه سرهای بی سامان می شود

*

مرد لختی قرار می گیرد و به سفیدی کفن خیره می شود

تکان شانه هایش را بچه ها حس می کنند

همان نگرانی مبهم دوباره در نگاه خیس او می دود

چشمانش سیاهی دورترها را می کاود

سر به آسمان بر می دارد و بچه ها را رها می کند

گویی از روشن شدن آسمان بیم دارد

 بر می خیزد

 دست به کمر می گیرد و دوباره به جنازه نگاه می کند

چشم در میان کودکان می گرداند

 و به سوی مردان دیگر می رود

بیل بر می دارد و خاک می ریزد

شماره قبرهایی که در اطراف قبرستان کنده اند به چهل می رسد

اینطرف اما

یک جنازه بیشتر با خود ندارند !

***

شهادت حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله علیها رو به همه دوستان تسلیت می گم

ان شاء الله به حق خودش یه فاطمی حقیقی بشیم و باشیم !

التماس دعا

یا علی  

۲۷ژانویه مصادف با روزیست که سازمان ملل آنرا را روز هلوکاست نامید روزی برای به

 یاد اوری کشته شدن  باصطلاح میلیونی یهودیان!!!!

و حسین قرنهاست که شهید شده اما بدونٍ آن که روزی را سازمان ملل به نام او نامگذاری کند

 اوزنده یادها و تاریخهاست!!!!

چرا؟؟

حقیقت هر گز نمی میرد حتی اگر تمام جهان برای نابودی آن تلاش کنند و باطل نابود شدنیست

اگر چه در جایی چون سازمان ملل نامی از آن باشد.

حسین ما زنده ی همیشه تاریخ است نه زنده ی ده روز محرم ، و تو خود داناترازآنی که من

بگویم... .

یا حق

خداوندا تو شاهدی به همان اندازه – بلکه صد چندانکه به امام قاطع و سازش ناپذیر عشق می ورزم نسبت به سازشکاران و مدافعان عملی ضد انقلاب – اگر در لفظ و اعتقاد هم مخالف باشند - نفرت دارم. بیم آن دارم که حوادث مشروطه مجددا" تکرار شود و یا ایران اسلامی به سرنوشت الجزایر دچار شود.

خداوندا از تو مصرانه می خواهم دست و قدم زبان و قلم همه کسانی را که در جهت رهانیدن ضد انقلاب و مرتدین و محاربین از چنگال عدالت اعمال قدرت و نفوذ کرده اند و کسانی که پذیرای این ننگ شده اند تا چند روزی به کام وهم و خیال رسند برای همیشه از سرنوشت این مردم شهید پرور و شاهد قطع فرمایی.

خدایا چون عاشق نظام بوده ام از آن ترس داشتم که افشای چهره سازشکاران لطمه ای – ولو ناچیز- به نظام وارد آورد . به آنها توصیه می کنم که جدای از لفاظی و بازار گرمی های صنفی به قیامت و حسابرسی های دقیق آن روز باور پیدا کنند و مواظب باشند از آن دسته ای نباشند که قرآن دربارشان فرموده : لم تقولون ما لا تفعلون کبرمقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون

....خدایا تو شاهدی چندین بار با عناوین مختلف خطر منافقین انقلاب را (همانها که التقاط به گونه منافقین خلق سراسر وجودشان را و همه ذهن و باورشان را گرفته و همانا ریاکارانه برای رسیدن به مقصودشان دستمال ابریشمی بسیار بزرگ به بزرگی مجمع الاضداد به دست گرفته اند هم رجایی و باهنر را می کشند هم به سوگشان  می نشینند هم با منافقین خلق پیوند تشکیلاتی و سپس....! برقرار می کنند هم آنها را دستگیر می کنند و هم برای آزادیشان و اعطای مقام و مسئولیت به آنان تلاش می کنند و از افشای ماهیت کثیف آنان سخت بیمناک می شوند هم در مبارزه بر علیه آنان و در حقیقت برای جلب رضای مسئولین و نجات بنیادی آنان خود را در صف منافق کشان جا می زنند و هم در حوزه های علمیه به فقه و فقها روی می آورند تا مسیر فقه را عوض کنند ) به مسئولین گوشزد کرده ام ولی نمی دانم چرا ترتیب اثر نداده اند ( اگر چه نسبت به برخی تا اندازه ای می دانم چرا ).

به مسئولین بارها گفته ام که خطر اینان به مراتب زیاد تر از خطر منافقین خلق است چرا که علاوه بر شیوه های منافقانه منافقین ، سالوسانه در صف حزب اللهیان قرار گرفته و کم کم آنها را در صفوف آخرین و سپس به صف قاعدین و بازنشستگان سوقشان داده  و صفوف مقدم را غاصبانه به تصرف خود آورده اند . به گونه ای که عملا عقل و اراده منفصل برخی تصمیم گیرندگان قرار گرفتند و در عزل و نصب ها ، حفظ و ابقاها دست به تخریب می زنند و اعمال قدرت می کنند.

اینها همه پوچ است و بی اهمیت ، مهم و بسیار مهم این است که هدف غایی از همه این تلاشها گسترش فکر التقاطی و انحرافی سازمان ضد خدایی شان است که جز اندیشه های مادی گرایانه و ماتریالیستی چیز دیگری نیست و با بهرگیری از تجربیات مثبت و منفی هم پالگی های چپ و منافقشان توانسته اند متاسفانه به نسبت بسیار زیادی ( زیاد تر از توفیق منافقان خلق در سالهای 51-54) تعداد کثیری از روحانیون را تحت تاثیر قرار دهند و با لطایف الحیل بر ذهن و روان آنان اثرات دلخواهشان را بگذارند تا بدانجا که بر اعمال جنایتکارانه آنان در مواردی نظیر به شهادت رساندن رجایی و باهنر با دست روی دست مالیدن های مسامحه کارانه به مصلحت اندیشی های پشیمانی آورنده متوسل شوند . باز مهمتر از همه این که با کمال تاسف توانسته اند تعداد فراوانی از جوانان مسلمان را جذب کرده منحرف نمایند .

هان ای خانواده عزیزم به هوش باشید! مبادا فریب تائید و تکریم های این منافقان جدا از دین را بخورید چه بسا با ظاهری چاکرانه و دلسوزانه به سراغتان بیایند و خود را چنان حزب اللهی جا بزنند که مسلمانها و ابوذرها را جرات لحظه ای هم لباسی و هم شکلی با آنان نباشند.