نقل است که بوحفص (که یکی از عرفاست) چهار ماه میهمان شبلی بود و شبلی هر روز انواع و اقسام غذاها و شیرینی ها را برایش می آورد . روز آخر که بوحفص می خواست خداحافظی کرده و برود به شبلی گفت: اگر زمانی به نیشابور بیایی رسم میزبانی و جوانمردی را به تو خواهم آموخت. شبلی گفت: ای اباحفص ، مگر من چه کردم؟ بوحفص گفت: تکلـّف کردی و متکلف جوانمرد نبود. باید آنگونه با میهمان برخورد کرد که صاحبخانه سختش نباشد چرا که اگر پذیرایی باعث سختی صاحب خانه گردد از رفتن میهمان خوشحال می گردد و این ناجوانمردی است!

جناب آقای قرائتی

شما عادل نیستید و صلاحیت صحبت کردن درباره ی نماز را ندارید.

کسی به واسطه ی او دامادهایش را در پست های کشوری قرار داده.

کسی که سرنوشت تمامی کارمندان ستادهای اقامه نماز در کل کشور

را به خواسته های شخصی خود بسته و صرفا به دلیل اینکه اگر کارشان

سامان گیرد و رسمی شوند از من (که قرائتی هستم) تبعیت نمی کنند و

به همین دلیل نباید رسمی شوند و ثبات شغلی داشته باشند.

کسی که ستاد اقامه نماز کشور را کرده است مسؤل فروش کتاب های خود

و سالان هزاران جلد کتاب مسابقه در ماه رمضان با انحصار آقای قرائتی

را در کل کشور مجبورند که به فروش برسانند.

و ............ ....

صلاحیت صحبت کردن درباره ی نماز را ندارد.

اینها و بسیاری از مسائل دیگر اظهر من الشمس هستند

من که از مسؤلین دل سرد شده ام ولی تعجب می کنم

مردم چگونه هنوز به سخنان ایشان گوش می دهند!

شرط اول امام جماعت عدل است

شما این شرط را هم ندارید

خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان

اما به قدر فهم تو کوچک می شود

و به قدر نیاز تو فرود می آید

و به قدر آرزوی تو گسترده می شود

و به قدر ایمان تو کارگشا می شود

یتیمان را پدر می شود و مادر

محتاجان برادری را، برادر می شود

عقیمان را طفل می شود

ناامیدان را امید می شود

گمگشتگان را، راه می شود

در تاریکی ماندگان را نور می شود

رزمندگان را شمشیر می شود

پیران را عصا می شود

محتاجان به عشق را عشق می شود

خداوند همه چیز می شود همه کس را...

به شرط اعتقاد

به شرط پاکی دل

به شرط طهارت روح

به شرط پرهیز از معامله با ابلیس

بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا

و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف

و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک

و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار

و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها...

چنین کنید تا ببینید چگونه

بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند

در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند

و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند

مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمی شود؟؟