تازه‌ترین تحقیقات دانشمندان حاکی است که روغن زیتون میتواند بدن را در برابر سرطان محافظت نماید.
به گزارش ایران-ایران به نقل از پایگاه خبری Healthday، محققان مرکز سرطان انگلستان معتقدند مصرف روغن زیتون میتواند از آزاد شدن رادیکال ها یعنی موادی که موجب رشد سلول‌های سرطانی می‌شوند جلوگیری کند.
تحقیقات دانشمندان روی بیش از ۱۸۲ مرد اروپایی نشان میدهد افرادی که به میزان ۵ قاشق چایخوری و یا ۲۵ میلی‌لیتر روزانه روغن زیتون مصرف میکنند به میزان زیادی از تولید رادیکال‌های آزاد می‌کاهند.
روغن زیتون حاوی اسیدهای چربی است که میزان کلسترول بد را کاهش میدهد. همچنین حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی است که به نام فنول خوانده میشود و بر اساس جدیدترین تحقیقات میتواند تجمع این رادیکال‌ها را در بدن انسان به تاخیر بیندازد.
در این مطالعه افرادی که در مدت کارآزمایی روغن زیتون مصرف می‌کردند ۱۳ درصد کمتر در معرض خطر سرطان بودند.
خود را به روغن عادت ندهید
چربی ها و روغن از مهمترین اجزای تشکیل دهنده غذای انسان ها به شمار می روند. چربی ها در همه سلول ها و بافت های بدن وجود دارند و نقش حیاتی در ساختمان غشای سلولی ایفا می کنند. چربی ها منبع انرژی بدن، حامل ویتامین های محلول در چربی و پیش ساز هورمون ها و نمک های صفراوی هستند. این گروه از موادغذایی به تنظیم حرارت بدن می انجامند.
بدون شک امروزه یکی از علل عمده ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی، شیوه نامناسب زندگی از جمله تغذیه نامناسب است. نکته مهم این که زمینه بروز این بیماری ها از دوران کودکی در بدن شکل می گیرد. تمایل به مصرف غذاهای چرب ، شور، برشته، سرخ شده و دودی از کودکی شکل گرفته و ذائقه ما را می سازند که عوض کردن آن در بزرگسالی مشکل خواهد بود.
مصرف روغن به صورت فراوان اگرچه خطر اضافه وزن و بیماری های قلبی - عروقی و برخی از انواع سرطان ها را افزایش می دهد اما وجود مقادیر کافی از آنها در رژیم غذایی برای بدن ضروری است. روغن های گیاهی مایع، به دلیل دارا بودن مقادیر کافی اسیدهای چرب غیراشباع و نداشتن کلسترول، مناسب تر از روغن های جامد هستند.
البته نباید فراموش کرد روغن های نباتی ابتدا مایع هستند و در کارخانه های تولید روغن برای بالا بردن مقاومت آنها را هیدروژنه می نمایند. در این فرایند اسیدهای چرب روغن اشباع شده و به همین دلیل به این روغن ها اشباع شده می گویند. روغن های جامد، مدت بیشتری قابل نگهداری هستند. حرارت را بهتر تحمل می کنند، به نور حساس نیستند اما به خاطر دارا بودن اسیدهای چرب اشباع در ایجاد بیماری های قلبی - عروقی نقش مهمی دارند. افزون بر این هیدروژنه کردن اسیدهای چرب هم ضرر مضاعف دارند. اسیدهای چرب ترانس در ایجاد سرطان نقش دارند. به همین دلیل روغن های جامد با توجه به تحمل زیادشان به حرارت با این که برای سرخ کردن بهتر از روغن های معمولی هستند ولی به طور کلی در لیست غذاهای خطرناک قرار می گیرند.
به تازگی صنایع تولید روغن تلاش مؤثری را برای تولید روغن های کم ترانس شروع کرده است. این روغن ها به صورت نیمه جامد هستند (مثل روغن مخصوص سرخ کردن) و گاهی اوقات یکنواخت نبوده و قسمت مایع در روی ظرف روغن بیشتر است. این شکل ظاهری دلیل بر فساد روغن نیست و بهتر است آن را قبل از مصرف به طور کامل هم بزنیم. هرچه ایزومر ترانس روغن کمتر باشد روغن سالم تر است ولی کمتر حرارت را تحمل می کند. بنابراین باید سعی شود روغن های مایع را برای سرخ کردن موادغذایی با درجه بالا استفاده نکنیم.
تحقیقات نشان می دهد چربی های ترانس، میزان کلسترول بد خون را افزایش داده و کلسترول خوب را کاهش می دهند. این امر سبب افزایش احتمال بیماری های قلبی - عروقی می گردد. بیشتر چربی های ترانس در غذاهای سرخ شده، ساندویچ ها و روغن نباتی وجود دارد. با توجه به این که طبق آمار موجود، سرانه مصرف روغن جامد برای هر ایرانی حدود ۱۴ کیلوگرم و روغن مایع حدود ۴۰ گرم است باید صنایع کشور استراتژی خود را برای کاهش اسیدهای چرب اشباع شده و ایزومر ترانس، طوری تنظیم کنند که مصارف خوراکی مناسب تر و از زیان کمتری برخوردار باشند.
از نظر علمی روغن های فاقد اسیدهای چرب اشباع شده و ایزوترانس بسیار مناسب بوده و میزان مجاز برای وجود چربی های اشباع حداکثر ۲۵ درصد و اسید چرب ترانس حداکثر ۱۰ درصد است. این در حالی است که آمارهای غیررسمی ایزومر ترانس را ۳۰ درصد و در آمارهای رسمی ۲۰ درصد برای روغن های تولید شده بیان می کنند.
استفاده از روغن های مایع برای انواع سالادها، خورش ها و برنج مناسب بوده ولی برای سرخ کردن باید از روغن مخصوص سرخ کردن استفاده کنیم. آن هم به این خاطر است که این نوع روغن به میزان کمتری ایزومر ترانس و چربی های اشباع شده نسبت به روغن های جامد دارد و این مسأله در پیشگیری از اضافه وزن و چاقی و به دنبال آن پیشگیری از بیماری های ناشی از چاقی مثل دیابت، بیماری های قلبی و عروقی افزایش فشارخون، سکته های قلبی و مغزی و بیماری های اسکلتی مثل کمردرد، زانودرد و برخی از انواع سرطان ها مؤثر است.
در این میان چند نکته در مورد مصرف روغن و موادغذایی ضروری به نظر می رسد:
▪ بهتر است روغن تنها یک بار برای سرخ کردن استفاده شود.
▪ برای سرخ کردن یا از روغن های مخصوص سرخ کردن و یا از روغن های جامد استفاده شود. چرا که روغن های مایع معمولی تحمل حرارت بالا را ندارند.
▪ ذائقه کودکان را با روغن های سالم مثل زیتون، کلزا و آفتابگردان عادت دهید.
▪ روغن را همیشه در ظروف سربسته نگهداری کنید.
▪ روغن های مایع را در جای خنک و دور از نور نگهداری کنید.
▪ در صورت بزرگ بودن ظرف نگهداری روغن جامد یا مایع، سعی کنیدکه از ظرف کوچکتر استفاده کنید .
▪ ظرف روغن را هنگام خرید به دقت کنترل کنید، تاریخ مصرف، نام کارخانه، شماره پروانه وزارت بهداشت، علامت استاندارد و همچنین میزان درصدچربی های اشباع و ایزومر ترانس را بررسی کنید.
▪ چربی گوشت را قبل از پخت به طور کامل جدا کنید.
سلام. اتفاقات خیلی جالبی داره میفته. دیشب به دنبال کتاب کف بینی توی کتابها درحال جستجوی چشمی بودم ولی خوب پیداش نمیشد. یادم افتاد که کمی معلومات در این زمینه بدست بیارم چون در این زمینه فقط یک مقاله خوندم (اونم تو مجله موفقیت دقیقا اسمش را یادم نیست ولی درباره خطوط عمودی و افقی دست و انگشت شصت که انگشت اراده است نوشته شده بود و چیزهای دیگه) ولی کارهایی کرده بودم که بعضی وقتها نمیدونم اطلاعات از کجا میومد و من آنها را بیان میکردم. برای همین دنبال کتاب میگشتم ولی خوب هر چقدر بیشتر میگشتم بیشتر فرار میکرد. برای همین از جستجو دست برداشتم و از کلمه خلاقیت که اسم کتابی از اشو بود خوشم اومد برداشتم ببینم چی نوشته. و خوب پرده هایی از جلوی چشمم برداشته شد و رفتارهایم را آنطور که گفته بود دیدم خیلی جالبه وقتی برای اولین بار به رفتارهای مسخره ات آگاه بشی. مطلبی که دارای نبوغ بسیاری بود و من را شگفت زده کرد درباره دو اصطلاح «فعالیت» و «عمل» است یا Activity و Action. شاید هیچ فرقی بین این دو حس نکنیم و هردو را از یک نوع قلمداد کنیم ولی اینطور نیست. خیلی جالب بود و من به خواندن ادامه دادم و دیدم که فرق ایندو میتوان گفت چیزی بیش از زمین تا آسمان است. همینطور که ادامه میدادم نبوغ اوشو بیشتر و بیشتر به من اشراق میداد. اوشو میگفت فعالیت درواقع کاریه که نیاز به واکنش نداره و ما برای اینکه بیکار نباشیم آن را انجام میدهیم. چون ما در واقع از انجام ندادن کاری وحشت داریم و البته از ساکن بودن. ولی اشو گفت که عمل در واقع وقتی است که واکنش باشه. وقتی واکنش باشه عمل صورت میگیره. وقتی گرسنه میشیم غذا میخوریم، وقتی تشنه مون میشه آب میخوریم. وقتی آب خوردن فعالیته که ما تشنه مون نباشه ولی آب بخوریم و یا غذا بخوریم ولی گرسنه نیستیم. فعالیت میتونه سیگار کشیدن باشه، یک عادت. ما نمیتونیم اون را ترک کنیم چون کار احمقانه ایه اگر بخواهیم اون را ترک کنیم چون در این صورت این عادت با یک عادت دیگه جایگزین میشه. نبوغ اشو من را بیش از پیش شگفت زده کرد. اشو راه حل ترک چنین عادتی را در ترک ما از سوی عادت میدونه٬ یعنی برای مثال سیگار کشیدن باید ما را ترک کنه و این عمل وقتی صورت میپذیره که با آگاهی سیگار بکشیم. فعالیت در واقع کشنده درجه اول انرژی است و خلاقیت را از بین میبره ولی عمل خلاقیت را ایجاد میکنه و ما انرژی را به نحو مثبتی بکار میگیریم. فعالیت طبق گفته اشو کاملا منفی است چون تکراری و خسته کننده است. نوشته ام را با این گفته اشو تمام میکنم (از کتاب خلاقیت نوشته اشو):
«بگذار عادت ها خودشان از سرت بیفتند؛ تو آنها را کنار نگذار. بگذار فعالیت خود به خود محو شود؛ تو به زور آن را محو نکن- زیرا همان تلاش تو برای محو اجباری آن، خودش فعالیتی است به شکلی دیگر. مراقب باش، حواس را جمع کن، گوش به زنگ باش تا شاهد پدیده معجزه آسایی باشی: وقتی چیزی خودش، به میل و رضای خودش کنار رفت، از خود هیچ ردپایی برجای نخواهد گذاشت. اگر به زور آن را کنار بگذاری، ردپای آن باقی می ماند یک زخم، یک جوشگاه.»
سلام. شاید همیشه از خودتان بپرسید که از کجا میتوانم شروع کنم؟ شما علاقه دارید به حقیقت برسید و دوست دارید که کارهایی را انجام بدهید و قدرتهای درونی خودتان را تجربه کنید، ولی نمیدانید چگونه قدم اول را بردارید. شاید به تله پاتی(اتصال و خواندن فکر) علاقه دارید یا به حرکت دادن اشیاء فیزیکی توسط قدرت ذهن ولی نمیدانید قدم اول را چطور بردارید. شاید دوستی دارید که کاری خارق العاده انجام میدهد و همیشه به این فکر میکنید که چه کار جالبی انجام میدهد ولی هیچوقت جواب درستی از او نگرفتید. شاید او به شما راه حل را خودهیپنوتیزم معرفی کرده یا شاید مدیتیشن و یا جوابهای دیگر و شاید شما هم این راهها را امتحان کردید و به نتیجه نرسیدید. این دلیلش این نیست که آن روشها موثر نیستند بلکه میتواند به این خاطر باشد که شما از کاری که میکنید کاملا آگاه نیستید. در ابتدای کار باید به اندازه کافی آگاهی خودتان را با خواندن کتاب، مطالعه مقالات موجود در اینترنت، و آگاه شدن به کاری که انجام میدهید گسترش دهید. وقتی به آگاهی اهمیت دادید رسیدن به جواب فقط نیاز به تمرین خواهید داشت و البته بدون توقع نتیجه پیامد. در اینصورت میتوانید مطمئن باشید که موفق خواهید شد. دو عنصر بسیار مهم در فعالیتهای مابعدالطبیعه تخیل و تمرکز هستند. تقویت این دو عنصر میتواند به شما در رسیدن به هدفی که دارید، هر چه میخواهد باشد، کمک بسیاری بکند و شما را به هدفتان نزدیکتر کند. اکنون تمرینی را برای تقویت هریک از این دو به شما خواهم داد. هر دوی این تمرینات بسیار ساده هستند و وقتی از شما نخواهند گرفت و در ضمن بسیار لذت بخش هستند و میتوانید به راحتی آنها را انجام دهید.
تقویت تخیل: تخیل در ذهن حتما به این معنا نیست که شما چیزی را در ذهن خواهید دید بلکه کاری است که ما روزانه بارها و بارها آن را انجام میدهیم. وقتی در رویاهایمان غوطه ور میشویم در واقع ما در حال استفاده از تخیل هستیم. پس تخیل کار عجیبی نیست و برای ما بسیار آشناست. کاری که میتوانید برای تقویت آن انجام دهید میتواند به این صورت باشد. مثلا شما در حال راه رفتن در مسیری هستید. برای لحظه ای به اطراف آگاه شوید و اشیاء موجود در محیط را بررسی کنید. اکنون چشمهایتان را ببندید و همینطور به راه خود ادامه دهید و در همین حین در ذهن خود مسیر، اشیاء موجود در مسیر و در اطراف شما و اینکه چه مقدار از مسیر را پیموده اید تجسم کنید و آنها را در ذهنتان تخیل کنید. یا با گفتار ساده تر در ذهنتان ببینید( با اینکه به آن معنی دیدن نیست) پس از مدتی چشمانتان را باز کنید و دوباره این کار را تکرار کنید. این تمرین بسیار موثری است و شبیه یک بازی میباشد که البته نه فقط برای تقویت قدرت تخیل بلکه فواید دیگری دارد. این تمرین برای کسانی که در زمینه آگاهی در خواب تمرین میکنند بسیار مفید میباشد.
تقویت تمرکز: تمرکز عنصری است که ما همیشه از آن استفاده میکنیم. چه در کارهای کوچک و چه در کارهای بزرگمان. وقتی میخواهیم چیزی را بیاد آوریم، اینکار نیاز به مقداری تمرکز دارد، در واقع عناصری را که از آنها به دفعات نا متناهی استفاده میکنیم در حالتی مخفی قرار میگیرند و ما نسبت به وجود آنها آگاهی نخواهیم داشت با آنکه از آنها استفاده میکنیم و استفاده خواهیم کرد. در اینجا میبینید که آگاهی عنصر بسیار مهمی است که در همه جا حضور دارد. وقتی هدفی تعیین میکنید و برای آن تلاش میکنید چه به آن برسید چه نرسید برای اینکار تمرکز کرده اید. وقتی به مدیتیشن میپردازید و در عین حال که میخواهید به حالتی از خلأ و خالی از افکار برسید برای پرداختن به این فکر که میخواهید به حالت خلأ و سکوت درون برسید باز هم به تمرکز میپردازید با اینکه حضور آن باز هم نامحسوس است. در لحظه کنونی که شما سعی در خواندن و فهم این سطور میکنید و ممکن است متنن نم اشتبها داشهت باشد شما باز هم در حال استفاده از تمرکز هستید. پس همانگونه که مشاهده میکنید تمرکز عنصری همیشگی میباشد. برای تقویت تمرکزتان میتوانید به حالت بسیار راحت و چهار زانو نشسته و یک شمع را روشن کرده به شعله آن خیره شوید و سعی کنید افکارتان را خاموش کنید. به این ترتیب شما میتوانید به سطح بالایی از تمرکز برسید. سعی کنید در محیط تاریک این کار را انجام دهید و بر روی سطح نرمی نشسته باشید و پشتتان را به دیوار تکیه دهید. با انجام این تمرین شما میتوانید هم به تمرکز بالایی دست پیدا کنید و به مرور زمان خلسه خوبی را تجربه کنید. در صورت تمرین مداوم احساس یکی بودن باشمع به شما دست خواهد داد و شمعی خواهید شد که در حال سوختن و آب شدن است.
سلام. روشهای خیلی موثر و سریعی برای برونفکنی کالبداختری (به اصطلاح عامیانه پرواز روح) وجود دارد. که خیلی از این روشها بسیار زیرکانه و دارای جزئیات بسیار جالبی است.هر چقدر شناخت ما از تجاربی که بدست می آوریم بیشتر میشود روز به روز به روش شخصی خودمان نزدیک میشویم. و میتوانیم راحتترین روش مناسب را برای انجام آن بسازیم. روشی که میخواهم برای شما بیان کنم یکی از این روشهاست که بسیار ساده ولی کارساز میباشد. و سرعت دستیابی به برون فکنی در آن بسیار بالاست. کسانی که در مورد آگاهی در خواب تمرین کرده باشند نتایج بسیار موثرتری میبینند ولی بهرحال این روش برای هر شخص تازه کاری هم مفید و عملی میباشد.پس آماده باشید تا آگاهی جدیدی در برونفکنی بدست آورید. حالتی که ما از آن استفاده میکنیم حالتی است که شما معمولا از آن به آسانی میگذرید. وقتی که ما میخوابیم قبل از به خواب رفتن در حالت خاصی قرار میگیریم. که در واقع این مرحله از به خواب رفتن مرزی میان خواب و بیداری است. در این حالت ما شروع به دیدن تصاویر جسته و گریخته میکنیم۱. که دیدن این تصاویر در واقع نشانه این است که ما در حال به خواب رفتن هستیم. حتی در این حالت ما هنوز به بیداری خودمان مطمئن هستیم ولی کاملا آگاه نیستیم. بعد از گذر از این حالت ما به خواب رفته ایم. یک شخص عادی به آسانی از کنار این پدیده میگذرد. در حالی که اگر شما کسی باشید که شغف برای برونفکنی دارید از آن استفاده خواهید کرد. نکته ای که باید اضافه کنم اینست که ما پس از گذر از این مرز آگاهی خودمان را از دست میدهیم. منظور من از آگاهی آن نوعی است که ما در هنگام بیداری داریم و به وضعیت خودمان یعنی بیداری واقف هستیم. نکته بسیار جالبی که مطرح میشود ادامه دادن این آگاهی پس از گذشتن از مرز میان خواب و بیداری میباشد. در واقع اگر ما موفق به آگاه ماندن پس از به خواب رفتن بشویم به راحتی میتوانیم شاهد یک برونفکنی کاملا طبیعی باشیم. که در آن کالبد انرژی بدن به حالت آزاد در آمده و کالبد اختری ما در تبع آن از کالبد انرژی آزاد میگردد و در این حین کالبد انرژی شروع به جذب انرژی میکند که یک روند کاملا طبیعی است. البته در صورت آگاه شدن اکثریت متوجه این مرحله نمیشوند. چون در هنگام برونفکنی مرحله ای وجود دارد که ما در آن آگاهی را از دست خواهیم داد و آن در هنگام جدا شدن از بدن است و پس از جدا شدن ما دوباره آگاه خواهیم شد. این مرحله بسیار کوتاه است و خیلی ها متوجه آن نخواهند شد. حالا سوال اصلی اینست که چگونه بر به خواب رفتن غلبه کنیم؟ روشهای بسیار موثری ابداع شده که میتوانیم از آنها استفاده کنیم. یکی از این روشها به این صورت هست که هنگام خواب (ترجیحا باید به اندازه کافی نیاز به خواب داشته باشیم. شب هنگام بهترین موقع است) و در حالی که دراز کشیده ایم ودر حال به خواب رفتن هستیم به یک تصویر دلخواه فکر کنیم. سعی کنید تصویری را انتخاب کنید که واقعا دلخواه شماست. یعنی به اندازه کافی به آن علاقه داشته باشید که بتوانید به آن در ذهنتان فکر کرده و آن را در ذهنتان نگهدارید. برای مثال تصویر شخصی که خیلی به آن علاقه دارید. تصویر یک مکان . یک شیء یا هر چیز که قبلا در ذهن شما ماندگار باشد. دلیل انتخاب کردن تصویر برای این روش به این دلیل میباشد که در این مرحله که شما به این کار مشغول هستید با مرحله ای که پشت سر خواهید گذاشت و آن هم از تصاویر تشکیل شده شباهت بسیاری وجود دارد و باعث خواهد شد شما بتوانید آگاهی خودتان را حفظ کرده و از مرز میان خواب و بیداری رد شوید و همچنان آگاه بمانید. برای این تمرین فقط وقتی به تختخواب بروید که واقعا احساس خواب در شما زیاد باشد و بتوانید این کار را شروع کنید. بعد از آن کار شما باید نگاه داشتن این تصویر ذهنی باشد وبتوانید این کار را به خوبی انجام دهید. شما باید این کار را همچنان ادامه دهید به هر میزان زمان تا شما به خواب فرو روید. بعد از آنکه بدن شما به خواب رفت و شما هنوز آگاه بودید میتوانید از بدنتان خارج شوید. خیلی ها ممکن است برایشان سوال باشد که چطور از بدنمان بیرون بیاییم؟ شما میتوانید مثل اینکه از تختخواب بلند میشوید دستتان را روی تخت بگذارید و آهسته بلند شوید و سر پا بایستید. یا میتوانید به یک سمت بغلتید و دوباره سر پا بایستید. همچنین میتوانید به آسانی اراده کنید و تصور کنید که در حال ارتفاع گرفتن از جسمتان هستید یا دارید از قسمت پاهایتان خارج میشوید و از جسمتان دور میشوید. البته سعی کنید برای انجام راحت این مرحله هنوز چشمهای کالبد اختریتان بسته باشند. این فقط برای راحتی شماست و باز کردن چشمها در حین بیرون آمدن از بدن هیچ خطری ندارد. رمز موفقیت این روش یکی از نیاز به خواب داشتن شماست (البته نباید خیلی خیلی خواب آلود باشید) و دیگری موفقیت در نگاه داشتن تصویر در ذهن تا آخرین مرحله و هنگام رد شدن از مرز میان خواب و بیداری است. در این حالت شما به راحتی آگاه میمانید در حالیکه بدن شما کاملا به خواب رفته است. در صورتی که در انجام مرحله تصویر ذهنی احساس راحتی نمیکنید و این روش را نمی پسندید میتوانید از یک روش دیگر استفاده کنید. میتوانید در صورت تمایل از روش دوم استفاده کنید. در این روش که کاملا مشابه با روش اول است قسمت تصویر ذهنی وجود ندارد و به جای آن در هنگام به خواب رفتن میبایست دستتان را بالا نگهدارید. اتفاقی که در این حین می افتد اینست که به محض به خواب رفتن، دست شما به پائین می افتد و شما دوباره بیدار میشوید. پس از بیداری دوباره دستتان را بالا نگهدارید. و این حالت چندین تکرار میشود تا اینکه بتوانید در نزدیکترین مکان بین خواب و بیداری قرار بگیرید و بتوانید بیدار بمانید در حالیکه بدن شما به خواب رفته است. این تمرینی است که به این طریق شما میتوانید هر بیشتر به مرز خواب و بیداری نزدیک شوید و بتوانید خودتان را بیدار نگهدارید و بدنتان را بخواب ببرید. برای دستیابی به تسلط در این روش میبایست شما به تمرین در این زمینه بپردازید و در صورت ورزیده شدن در این کار میتوانید به راحتی برون فکنی کالبداختری کنید. شرط موفقیت در این روش و دیگر روشها تمرین میباشد.
۱. Hypnagogic State برای اطلاعات بیشتر درباره این حالت به پایگاه زیر مراجعه کنید: http://www.themystica.com/mystica/articles/h/hypnagogic_state.html
موضوع خیلی جالبیه. از وقتی بچه بودم درباره احتمال انجام این کار فکر میکردم و همیشه خواب برای من مرموز بوده. شاید چون تنها چیزی بوده که در دسترسم بود و من نمیتونستم اون را درک کنم. مثلا میشنیدم که فلانی روح فلانی را تو خواب دیده و باور میکردم چون من به دین اسلام ایمان دارم و باورم نسبت به این مسائل بسیار زیاده ولی نمیتونستم مسئله را به کناری بگذارم و همیشه ذهن من مشغول بود. در این چند سال در این باره اطلاعات کافی و آگاهی کاملا خوبی بدست آوردم. الان میتونم بگم که این کار امکان پذیره. ولی جالب اینه که شخصی که ما به خواب اون وارد میشیم خواب را از یاد میبره و البته هیچوقت به دید ما به اون آگاه نیست. ولی در صورتی که محتویات خواب را برای اون بازگو کنیم میتونید چهره متعجب و مات شخص را ببینید که بهتون میگه تو از کجا میدونی! خوب البته که میدونم چون من وارد خواب تو شدم. انجام این کار نسبتا ساده است. فقط کمی تمرین نیاز داره. اول از همه باید این را یادآوری کنم. وقتی شما خواب میبینید مثل این نیست که شما داخل یه دنیای خاص خودتون شده باشید. نه اینطور نیست. خواب شما میتونه خواب دیگران هم باشه. پس خیلی از اشخاصی که در خواب میبینیم میتونن افراده دیگری باشن که آگاه یا ناآگاه به خواب شما وارد شدن. و درواقع این یه اصطلاحه. میشه گفت با شما در بعد دیگری تماس پیدا کردند. پیشنیاز این کار آگاه شدن در خواب یا برونفکنی کالبد اختریه. که البته هر دو اینها برای انجام این کار فرقی ندارند. بعد از اینکه به یکی از دو حالتی که گفتم رسیدید طرف مقابل را تجسم کنید و تصمیم بگیرید که پیش شخص مورد نظر برید. البته این کار را در موقعی که مطمئن هستید شخص خواب هست انجام بدید. بعد از اینکه این کار را کردید خودتون را پیش شخص مورد نظرتون پیدا میکنید. در صورتی که شما با دوستتون میخواهید این کار را انجام بدید میتونید قرار بذارید که حرفهایی را به هم بزنید و بعداز بیداری به میزان صحت آنها پی ببرید. کار بسیار جالبتری که میشه انجام داد آگاه کردن طرف مقابل هست. خوب شما در زمینه آگاهی در خواب فعالیت دارید (و یا برونفکنی کالبداختری) ولی دوستتون تازه شروع به تمرین کرده و شما میخواهید این روش را برای دوستتون بکار ببرید تا اون بتونه آگاه بشه. به اون میگید که وقتی اون خوابید به خوابش وارد میشید و اونو از اینکه داره خواب میبینه آگاه میکنید. شما وارد خوابش میشید و خواب بودنش را بهش میگید و اینکه داره خواب میبینه و اون بلافاصله آگاه میشه یا نه دست به آزمایش میزنه مثلا شما به اون میگید ارتفاع بگیر و اون بعد از انجام این کار متقاعد میشه که خواب و باینصورت آگاه میشه. در صورتی که اینکار دو نفر توافقا اینکار را یعنی وارد شدن در خواب یکدیگر انجام میدهند بهتره که همزمان بیدار بشوند تا بتونند خوابشون را بسرعت بیاد بیارند. درصورتی که هر دو بعد از دیدن هم در خواب به خوابشون ادامه بدهند به احتمال زیاد جریان دیدن همدیگر را فراموش میکنند. حتی اکثر مواقع یکنفر هم میتونه به دیگری یادآوری کنه و این درصورتیکه یکنفر بلافاصله از خواب بیدار شده باشه ولی شخص دوم به خوابیدن ادامه بده ممکنه و شخص اغلب بعد از شنیدن جزئیات اون خواب همه چیز به یادش میاد.
وقتی این کار را انجام بدید به جزئیات خیلی جالبی میرسید. مثلا لباس شخص مقابل را میبینید(حتما میپرسید کی رسیده لباس بپوشه؟ منم نمیدونم). کارهای خیلی جالبی میشه انجام داد. برای مثال شما میتونید خیلی از پدیده ها را آزماش کنید. در خوابتون پدیده جالبی انجام بدید و ببینید آیا دوستتون هم میتونه این پدیده را ببینه. مثلا یک گوی انرژی درست کنید( به نوشته های قبلی مراجعه کنید). یا یک دریچه زمان باز کنید (؟؟؟؟) و درصورتی که دوست شما توانست دریچه را مشاهده کنه با هم واردش بشید. حتما به حالتهای خیلی جالبی برخورد خواهید کرد. فراموش نکنید که برای انجام این کار به تمرین نیاز دارید و درصورتیکه در بار اول موفق نشدید باز هم تلاش کنید.
انرژی مسئله خیلی مهمیه. و برای خیلی از فعالیتها از جمله برونفکنی کالبداختری و فعالیتهای مابعدالطبیعه بسیار حیاتیه. ما در زندگی روزمره هم از این انرژی درونی بهره میگیریم. و صرف خیلی کارها میکنیم. و در برخی موارد اون را هدر میدیم. مثلا وقتی درباره اینکه چقدر از شخصی بدمون میاد فکر میکنیم. برای بالابردن این انرژی هم معمولا هر شخص متوسل به وسیله ای میشه. شخصی کمبود انرژی خودش را با حضور در جمعی از دوستان جبران میکنه. به این صورت دیگران هر کدام مقدار بسیار کمی انرژی از دست داده و کمبودش را احساس نمیکنند. شخصی این انرژی را با تحقیر دیگران بدست میاره و شخصی هم با دوست داشتن و کمک کردن به دیگران مقدار قابل توجهی انرژی نصیبش میشه و اشخاص دیگری هم از راههای گوناگون دیگه. پس میبینید ما با انرژی چه رابطه نزدیکی داریم. تا بحال خیلی ها میزان انرژی شما را بالا بردند و خیلی ها هم آن را کم کردند. و این در زندگی روزانه ما بارها و بارها اتفاق افتاده بدون اینکه ما به اون توجهی داشته باشیم و فقط اون را احساس کردیم. افرادی هستند که به صورت ناخودآگاه از انرژی دیگران تغذیه میکنند. معمولا هم افرادی هستند که ما هیچگونه شک و شبهه ای به آنها نداریم. ممکنه نزدیک شما بیان و برای شما درد دل کنن و بگن که چه آدم بدبخت و فلک زده ای هستند که با این کار در حال گرفتن انرژی از شما هستند در حالی که شما دلتان به حالشون سوخته. عده ای هم هستند که سعی میکنند با تحقیر شما از شما انرژی بگیرند. موارد مختلفی وجود داره. برای همین سعی کنید از اینگونه افراد یا به کلی دور بشید و یا با اونها مقابله کنید و با این کار به انرژی دزدی آنها پایان بدید. مثلا در صورتی که شخص مورد نظر شروع به گریه و زاری و گفتن اینکه چقدر آدم بدبختیه اصلا بهش توجهی نکنید و بهش بگید که مسائل مهمتری دارید تا اینکه به شکوه های اون گوش کنید. با اینکار مطمئن باشید شخص مورد نظر یا سعی میکنه دوباره به شما نزدیک بشه و یا به کلی از شما دور میشه پس مواظب اینگونه افراد باشید و سعی کنید انرژیتان را برای اینگونه افراد هدر ندید. در مورد تحقیر هم به همین صورته و شخص مورد نظر ممکنه در حال دزدیدن انرژی باشه. یادتون باشه اکثر این افراد از کاری که انجام میدن کاملا بی اطلاعن. اگر واقعا به این افراد نزدیک هستید میتونید موضوع را با آنها در میان بگذارید و به اونها کمک کنید. چون این افراد با اینکار رابطه اجتماعی خودشون را با دوستان و اطرافیان تخریب میکنند چون فردی که با این شخص رابطه داره بعد از مدتی به صورت ناخودآگاه متوجه میشه که هروقت این شخص حضور داره احساس خیلی بدی بهش دست میده. در صورتی هم که این شخص برای شما اهمیتی نداره از این شخص دوری کنید. نشانه هایی که در صورت کمبود انرژی برای شخص آشکار میشه به صورت زیر هستند:
* سرگیجه و سردرد که بعضی وقتها بسیار شدید هستند.
* احساس خیلی بدی در قسمت معده و شکم
* احساس ضعف
* ناراحتی بدون دلیل
* نیاز به خواب
این نشانه ها میتونن در مواردی بسیار شدید باشند. پس سعی کنید با رعایت نکاتی که بیان کردم و نکات دیگری که بیان خواهم نمود انرژی خودتون را هدر ندید و مقدار آن را بالا ببرید. به احساسات خودتون هم دقت کنید. این احساسات یا در واقع خاطرات و احساسات آزاد نشده باعث هدر رفتن انرژی هستند. بیشتر این احساسات فایده ای به حال ما ندارند و رها کردن آنها خیلی بهتر از نگهداشتن آنهاست. با نگهداشتن این احساسات ما فقط انرژی را هدر میدیم. در مطلب آینده با شما بیشتر در مورد انرژی صحبت خواهم کرد.
س: سلام دوست عزیز من روشی که ذکر کردین را دارم تمرین میکنم وبه موردی بر خوردم که بهتر دیدم با شما در میان بگذارم وآن اینکه در آخرین تمرین پس از سنگینی بدن و تصور بالا رفتن از طناب احساس کردم بدنم گرم شده انگار هاله ای از گرما من را در بر گرفته بودو نیمتنه پایینی بدنم در حالت نیمه بی حسی به سر میبرد اما در مفاصل دستها وگردن احساس فشار و انقباض داشتم و برای من حالت نامطلوبی را پیش آورده بود به طوریکه از ادامه تمرین منصرف شدم به نظر شما راه حل رهائی از این مشکل چیست ؟
پ: سلام. اول اینکه وقتی به حالت خوابیده هستی حتما یک بالشت نرم زیر سرت باشه ارتفاع زیادی نداشته باشه و سرت خیلی از بدن ارتفاع نگیره. دستها رو هم سعی کن به روشهای مختلف بذاری و ببینی چطوری راحتتر هستی. میتونی روی سینه یا شکم بذاری یا به دو طرف باز مثل صلیب یا به موازات بدن. کف دست به آسمان باشه یا نه. اولین قدم در این راه اینه که کاملا احساس راحتی بکنی. کاملا راحت. چون تمرینها معمولا طول میکشه و بدن اگر وضعیت خوبی نداشته باشه به زحمت میفته و ممکنه عضلات شروع به انقباض بکنند. اما گرما و بیحسی نشانه های خیلی خوبی هستند که نشون میده شما دارید به موفقیت در این کار نزدیک میشید. وقتی این اتفاقات شروع شد بذارید بیشتر و بیشتر بشن و راحت باشید و روی کارتون تمرکز کنید. امیدوارم موفق باشی و سفر خوبی داشته باشی که مطمئنم به زودی شروع میشه!
س: من چند مرتبه تجربه خروج از بدن ( برون فکنی ) داشتم اما هر بار با ترس شدید مواجه شدم که همین باعث شد هر جور میشه به بدنم برگردم ، لطفا" مرا راهنمایی کنید....
پ: سلام. این یه مسئله خیلی مهم که باید بهش فیصله بدی. ترس از ناشناخته. ما همه در ابتدای این تجارب خیلی سوالها داریم آیا آسیبی به ما میرسه؟ نکنه من بمیرم؟ نکنه برم بیرون و دیگه نتونم به بدنم برگردم؟ نکنه یه موجود دیگه وارد بدنم بشه و اونو تصرف کنه...و سوالهای دیگه ای که سد ذهنی هستند و مارا از پیشرفت باز میدارند. پس اول از همه مدتی با خودتون خلوت کنید و درباره ترسهایی که دارید فکر کنید. ما انسانها از هرچه که اطلاع نداشته باشیم ترس نهانی داریم. طبیعت ماست.پس اول از همه بدونید که هیچ خطر جدی وجود نداره، و در صورت احساس هرگونه خطر شما میتونید سریعا به بدنتون برگردید پس این فرصت رو از دست ندید و وقتی از بدن برون فکنی انجام دادید به خودتون اطمینان بدید و بدونید که هیچ موجودی نمیتونه به شما صدمه بزنه. بعد از اون سعی کنید محیط اطرافتون رو از جمله اینکه حتما به جسمتون نگاه کنید و به این ترتیب به خودتون اطمینان بدید. وقتی بدونید که هیچ دلیلی برای ترس وجود نداره ترس شما بسیار کم میشه و حتی ناپدید میشه. خیلی کم پیش میاد شما حتی با افرادی در هنگام برونفکنی برخورد کنید چه برسه به اینکه موجود دیگری بخواد به شما آسیبی برسونه. اگر هم با موجود دیگری برخورد کنید(غیر از انسان) تنها کاری که میتونه انجام بده و شاید هم نتونه ترسوندن شما و هیچ آزاری به شما نمیتونه برسونه چون این موجودات از طبقه پائینتری هستند(درصورتی که شما در همین طبقه فیزیکی برون فکنی کنید) پس ترستون رو رها کنید و بدونید هر فرصتی که از دست میدید خیلی ارزش داره.
س: سلام ...میخواستم ازشمابپرسم چطوری میشه تمرکز برروی یک موضوع را کاملا حفظ کرد واینکه من پس از آخرین تجربه ای که داشتم و برایت نوشتم متاسفانه و علارغم تمام تلاشهایم نتوانستم حالتی را که دفعه پیش برایم ایجاد شده بود را ادامه و بسط دهم (البته حالا هم فقط به صورت لحظه ای ایجاد میگردد ولی ظرف چند ثانیه ناخواسته از آن حالت خارج میشوم) ومشکل دیگرم همانطور که در بالا ذکر کرده ام از بین رفتن ناگهانی وتغییر تصویر بالا رفتن از طناب است(مثلا در آخرین تمرین گاهی احساس می کردم طناب خیالی در محلی نزدیک به قلب به صورت ثابت قرار دارد و چند لحظه بعد احساس میکردم طناب از میان شکمم در حال عبور میباشد)ممنون میشم که منو راهنمایی کنی
پ: سلام. پرورش تمرکز با تمرین به دست میاد. یکی از نکات مهمی که هست اینه که بتونی در فکر سکوت به وجود بیاری. روشی که خیلی خوبه اینه که وقتی جملات شروع به شکل گرفتن در ذهن کردند اونها رو ناقص ادا کنیم. مثلا ممکنه در ذهن جمله «پام چقدر میخاره؟» تشکیل بشه دفعه بعد جمله میشه «پام چقدر...؟» بعد میشه «پ چق ...؟» آخرش هم « ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟» به اینصورت ذهن رو از این مزاحمات خالی میکنیم. دلیل ایجاد این مزاحمات فکر سطحی ماست یا Surface Mind هست که همیشه در تلاش برای برقرار نگهداشتن عادتهای روزانه ماست و از سکون ما جلوگیری میکنه چه جسما و چه فکرا پس باید به اون توجهی نکرد. همین کار باعث میشه تمرکز ما بیشتر و بیشتر بشه. نکته دیگه اینکه همینکه شما طناب رو در ذهن دارید چه بصورت فقط حسی و یا به صورت حسی تصویری شما دارید تمرین تمرکز میکنید. هربار که شما این تمرین رو انجام میدید شما دارید تمرکز رو روی یک کار قرار میدید و این خیلی عالیه. همیشه سعی کنید راحت باشید. توقع حالت به خصوصی رو نداشته باشید بلکه کاملا رها باشید هم فکری و هم جسمی و کاملا آرام باشید وقتی وارد حالت خلسه شدید و این حالت بیشتر شد همانطور آرام بمانید و انگار نه انگار اتفاقی افتاده به تمرین ادامه بدید و به محل طناب اهمیت بلکه ببینید طناب در کدام قسمت باشد شما از لحاظ ذهنی راحتتر هستید.
این روش یک ابداع فکری از روبرت مونرو۱ است. روش خیلی موثری است. ولی هرروشی هرچقدر هم نو و خلاق باشد باز هم چیزی را می طلبد و آن آمادگی شماست. آمادگی فکری تدریجا حاصل میشود ولی آمادگی جسمی موضوعی است که من الان آن را باشما درمیان میگذارم. قرار دادن جسم در حالت رهایی و سنگینی یکی از رازهای موفق شدن در هر روشی میباشد. تکنیک رسیدن به این حالت را هم به شما یاد خواهم داد. تمرکز فکر هم نیاز دیگری است که مطلق نیست و ما در این روش به آن نیاز نسبی داریم و آن هم تدریجا به درجه بالاتری ترقی خواهد کرد بدون اینکه حتی آن را احساس کنید. تمرکز فکر در حالت بالا که حالت رهایی کامل بدن و احساس سنگینی میباشد به راحتی قابل تقویت است. برای شروع یک مکان تاریک یا نیمه تاریک انتخاب کنید و مطمئن شوید که مکان کاملا ساکتی است. به وضعیت خوابیده قرار بگیرید بطوریکه سرتان به ست شمال و پاهایتان به سمت جنوب باشد. لباستان کاملا راحت باشد. اکنون برای قرار گرفتن در وضعیت رهایی کامل بدن و سنگینی مراحل زیر را اجرا کنید:
۱.> چشمانتان را ببندید. اکنون تک تک قسمتهای بدنتان را منقبض کنید و پس از ۱۰ شمارش آنها را رها کنید. ابتدا پاها بعد دستها، شکم، چشمها، و سر و گردن. برای قسمت آخر میتوانید سرتان را به ارتفاعی ۱۰ س.م از زمین نگهدارید و به محض انتهای شمارش آن را رها کنید.
۲.> پس از انجام مرحله اول ۲۰ نفس خیلی عمیق بکشید و سعی کنید بدنتان را بیشتر از قبل در حالت آرامش و رهایی قرار دهید. به تنفستان فکر کنید. سعی کنید بدنتان سنگین شود. بعد از آن خیلی عادی نفس بکشید.
بعد از اینکه مراحل بالا را انجام دادید روش طناب روبرت مونرو را ادامه دهید.
روش طناب۲: همانطور که درحالت خوابیده هستید و چشمانتان بسته است تصور کنید که یک طناب از سقف آویزان است و سر طناب در نزدیکی شما است. حالا اینطور تصور کنید که طناب را گرفته اید و همانطور که به حالت خوابیده هستید بالا و بالاتر میروید. نیازی نیست حتما طناب را ببینید. با تمام وجود احساس کنید که طناب را با دستهای خیالی خود گرفته اید و از آن بالا و بالاتر می آیید. نکته مهمی که در این روش وجود دارد اینست که شما باید خودتان باشید. یعنی در حالیکه که از طناب بالا و بالاتر میروید نظاره گر نباشید بلکه کالبداختریی باشید که در حال بالا رفتن از طناب است. و تا میتوانید از این طناب خیالی بالا و بالاتر بروید و تا میتوانید از جسمتان دور شوید. در صورتی که جسمتان کاملا آماده باشد میتوانید حتی در اولین بار برونفکنی کالبداختری را تجربه کنید. سعی کنید هر روز یکبار این تمرین را انجام دهید تا به ذهن و جسمتان تمرین دهید و آنها را آماده و آماده تر کنید.
۱. Robert Monroe
۲. Rope Technique
.jpg)
