اگر آهی کشم افشاگر صد راز گردد
اگر مژگان زنم بر هم پر پرواز می گردد

هر گاه خدا تو را به لبه ی پرتگاهی هدایت کرد به او اعتماد کن! چون یا تو را در آغوش خواهد گرفت و یا به تو پرواز کردن را خواهد آموخت.

------------ --------- --------- --------- ---------

بیتی از دکتر قیصر امین پور:

خیال غرق شدن در نگاه ژرف تو بود

که دل زدیم به دریای بی خیالی ها

الهی !

ظاهری داریم شوریده و باطنی در خواب

سینه ای داریم پر آتش و دیده ای پر آب

گاه در آتش سینه می سوزیم و گاه در آب چشم غرق.

پیر هرات

به نام حضرت دوست

و

بسم  رب الشهدا و الصدیقین

.

آنان که به مقصد رسیده اند می گویند:

میان ما و شما تنها همین خون فاصله است!

و طی این فاصله دیگر با پای اراده میسور نیست،

.

.

.

.

بال می خواهد، بال !

.

.

.

.

و تا دستان ظاهر بریده نشود بال های بهشتی نخواهد رست

و آسمان دنیا جولانگاه این پرواز نیست!

کاش آسمان دنیایمان به پاکی آسمان بهشت بود،

تا لیاقت پرواز شما را داشته باشد.

کاش می شد با زبانی عامیانه شما را تفسیر کرد. ...

فرشتگان روزی از خدا پرسیدند : بار خدایا تو که بشر را اینقدر دوست داری غم را دیگر چرا آفریدی؟ خداوند گفت : غم را بخاطر خودم آفریدم چون این مخلوق من که خوب می شناسمش تا غمگین نباشد به یاد من نمی افتد

قیامت قامت و قامت قیامت

قیامت می کند این قد و قامت

مؤذن گر ببیند قامتش را

به قد قامت بماند تا قیامت

خدایا تو خیلی بزرگی و من خیلی کوچک جالب اینجاست که تو به این بزرگی هیچ وقت من رو به این کوچیکی فراموش نمیکنی ولی من به کوچیکی توبه این بزرگی رو گاهی فراموش میکنم

زندگی خوردن و خوابیدن نیست انتظار و هوس و دیدن و نادیدن نیست. زندگی چون گل سرخی است پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطیف. یادمان باشد اگر گل چیدیم عطر و برگ و گل و خار همه همسایه دیوار به دیوار همند

بر خاک بخواب نازنین،تختی نیست. آواره شدن ,حکایت سختی نیست. از پاکی اشکهای خود فهمیدم . لبخند همیشه راز خوشبختی نیست*****