- اولین کسى که که معصیت و نافرمانى خدا را کرد و آشکارا با او مخالفت نمود.(3)
- اولین کسى که به دروغ گفت : خدا گفته از این درخت نخورید، چون درخت جاوید است و اگر کسى از آن بخورد تا ابد زنده مى ماند و با خدا شریک مى شود.(4)
- اولین کسى که که قسم به دروغ خورد و گفت : من شما را نصیحت مى کنم .(5)
-شیطان اولین کسى است که صورت هاى مجسمه و بت را ساخت
- اولین کسى که نماز خواند و یک رکعت آن چهار هزار سال طول کشید.(6)
- اولین کسى که که غنا و آواز خواند، همان زمانى که آدم علیه السلام از درخت نهى شده خورد.(7)
- اولین کسى که نوحه خواند و گریست ؛ چون او را به زمین فرستادند، به یاد بهشت و نعمتهاى آن نوحه و گریه کرد.
- اولین کسى که لواط کرد آنگاه که به میان قوم لوط آمد.(8)
- اولین کسى که دستور ساختن منجنیق را داد تا حضرت ابراهیم علیه السلام را با آن در آتش اندازند.
- اولین کسى که دستور ساختن نوره را در زمان حضرت سلیمان داد، براى این که موهاى اضافى پاى بلقیس پادشاه سبا را از بین ببرند.(8)
- اولین کسى که دستور ساختن شیشه را داد تا حضرت سلیمان علیه السلام آن را روى خندق گذارد و بلقیس را آزمایش کند.(9)
- اولین کسى که عبادت و بندگى او، فرشتگان را به تعجب در آورد!
- اولین کسى که به خداى خود اعتراض کرد.(10)
- اولین کسى که شبیه شدن به دیگران را مطرح و مردم را به آن تشویق کرد.(11)
- اولین کسى که که سحر و جادو کرد و آن دو را به مردم یاد داد.(12)
- اولین کسى که براى زیبایى ، زلف گذاشت .(13)
- اولین کسى که شبیه شدن به دیگران را مطرح و مردم را به آن تشویق کرد.
- اولین کسى که نقاشى کرد و چهره کشید.(14)
- اولین کسى که آتش حسدش شعله ور شد.(15)
- اولین کسى که به ناحق مخاصمه و جدال کرد.
- اولین کسى که خداى تعالى به او لعنت نمود( و از ناراحتى فریاد کشید.(16)
- اولین کسى که به خدا کفر ورزید.(17)
- اولین کسى که گریه دروغى نمود.(18)
- اولین کسى که عبادت و خلقت خود را ستود.
- اولین کسى که صورت هاى مجسمه و بت را ساخت .(19)



پی نوشت ها:
1-اعراف (7)، آیه 12.
2-تفسیر قمى ، ص 32، بحار، ج 60، ص 274؛ المیزان ، ج 8، ص 59.
3- حجر(15)، آیه 31.
4- طه (20)، آیه 20.
5- اعراف (7)، آیه 21.
6- نهج البلاغه ، خطبه قاصعه .
7- تفسیر عیاشى ، ج 1، ص 4، بحار، ج 60، ص 199، 219.
8-علل الشرایع ، ج 2، ص 233، بحار، ج 93، ص 306.
9- بحار، ج 14، ص 112.
10- سوره نمل ، آیه 44.
11- کتاب سلیم بن قیس .
12- بقره (2)، آیه 102.
13- کتاب ابلیس ، ص 164 و 165.
14- مکاسب ، شیخ انصارى ، مکاسب محرمه .
15- در المنثور، ج 1، ص 51؛ خصال ، ج 1، ص 50؛ بحار، ج
60، ص 222 و 281.
16- ص (38)، آیه 78.
17- ص (38)، آیه 74.
18- تفسیر عیاشى ، ج 1، ص 40؛ خصال ؛ ج 1، ص 50؛ بحار، ج 60؛ ص 199، 219.
19- مائده (5)، آیه 89.

در قرآن خداوند توجه ما را به موضوع مهمی در مورد جو زمین جلب می کند.
وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَحْفُوظًا وَهُمْ عَنْ آیَاتِهَا مُعْرِضُونَ (32)
"و آسمان را سقفی محافظ قرار دادیم ولی آن ها از نشانه های او روی گردان هستند."سوره انبیا آیه ??
این خاصیت آسمان با تحقیقات دانشمندان در قرن ?? ثابت شد. جوی که اطراف زمین را فراگرفته است دارای عملکرد های حیاتی بسیار مهمی است. یک نقش آن حفاظت کردن زمین در مقابل شهاب سنگ های کوچک و بزرگ است تا به زمین برخورد نکنند.

شکل شماره 1

علاوه بر این، جو زمین تشعشعات خورشیدی را صافی می کند و اجازه نمی دهد که همگی آن ها از جو عبور کنند زیرا بسیاری از آن ها برای حیات روی کره زمین بسیار خطرناک هستند. جالب است که جو تنها تشعشات مفید و بی ضرر شامل نور قابل مشاهده ، فرکانس محدوده اشعه فرابنفش و امواج رادیویی را اجازه عبور می دهد. تمامی این تشعشعات برای حیات روی زمین ضروری هستند. فرکانس محدوده اشعه فرابنفش که جو زمین تنها مقداری از آن را اجازه عبور می دهد برای انجام عمل فوتوسنتز که در گیاهان انجام می شود بسیار مهم است. بیشتر تشعشعات فرابفش قوی که از طرف خورشید ساطع می شوند توسط جو گرفته می شوند و فقط قسمت ضروری و کمی از آن طیف به زمین می رسد.
نقش حفاظتی جو به این جا خاتمه نمی یابد. جو همچنین زمین را در مقابل دمای بسیار کم فضای بیرونی که حدود ??? درجه سانتی گراد زیر صفر است حفاظت می کند.(شکل شماره ?)

شکل شماره 2

شکل شماره ? نشان دهنده شهاب سنگی است که به طرف زمین در حال حرکت می باشد. خرده سنگ هایی که در فضا سرگردان هستند و تعدادشان بسیار زیاد می باشد خطر زیادی برای زمین دارند. اگر به سطح ماه نگاه کنید می بینید که دارای فرورفتگی های عمیقی است که در اثر برخورد شهاب سنگ ها با آن می باشد. ولی خداوند خالق جو زمین را به گونه ای آفریده است تا این اجرام اجازه رسیدن به زمین نداشته باشند و قبل از رسیدن به سطح زمین در اثر حرارت زیاد به وجود آمده در اثر اصطکاک با جو ذوب می شوند. خداوند را به خاطر این نعمت بزرگ شاکر هستیم؟

شکل شماره 3

قبل از هرچیز به این نکته اشاره می کنیم که ما قصد تحلیل علمی قرآن را نداریم زیرا هیچ کس قادر به رسیدن به تفسیر علمی کامل از قرآن نیست حتی یک آیه از آن. علم ما بسیار کم تر از فهم این آیه ها است. اما این یک تلاش با وجود محدودیت های علمی شخصی ما است. علی رغم این که علم ما محدود است ولی دیگران که علم بیشتری دارند و تخصص بیشتری دارند می توانند تحقیق کنند تا راز های بیشتری از قرآن را برای دیگران آشکار سازند.

در این مقاله ما به بعضی از آیه های قرآن که در سوره الانبیا است نگاهی می اندازیم. این آیه ها ما را به تفکر در مورد خالق و یکتایی اش از طریق اثبات هایی بسیار عقلی و علمی دعوت می کند. این آیه ها در مورد آغاز و ادامه و پایان جهان صحبت می کنند. دانشمندان تلاش کردند تا به بعضی از سوال ها از جمله اینکه جهان چگونه به این یکتایی و نظم به وجود آمده، چگونه با این نظم به حیات خود ادامه می دهد و پایانش چگونه خواهد بود پاسخ دهند. آن ها مواد ستارگان و سیارات را بررسی کردند و آن ها را یکسان یافتند. آنها نحوه حرکت ستارگان و مسیری که طی می کنند را مشاهده کردند و چگونگی حرکت سیارات اطراف آن ها را بررسی کردند. آن ها اندازه و طول عمر ستارگان را محاسبه کردند و مشاهده کردند که قوانین مخصوصی بر حرکت، مواد و اجرام آن ها حاکم است و از برنامه های خاصی تبعیت می کنند بنابراین نتیجه گرفتند که باید از یک منبع سر منشا گرفته باشند. بنابراین فرض کردند که احتمالا در ابتدا یک ماده فشرده وجود داشته که در یک محیط بسیار محدود و پر فشار قرار گرفته بوده. سپس در یک لحظه انفجاری بزرگ رخ داده که باعث شده این ماده به امواج تبدیل شود. این امواج در یک لحظه درکیهان منتشر شده اند. به خاطر سرمای شدید کیهان، این امواج به سرعت به اتم تبدیل شده اند. سپس این اتم ها به ستارگانی تبدیل شدند که حرکت، تشعشعات و طول عمرشان از یک قانون یکسان پیروی می کند! این ستارگان همچنین به گروه هایی تقسیم بندی شدند که قوانین بین گروه ها نیز یکسان می باشد.
اما عقل انسان حکم می کند که یک انفجار نمی تواند منجر به ایجاد این یکسانی حیرت انگیز شود. بلکه بر عکس انفجار منجر به نابودی و عدم تعادل می گردد و نمی تواند چنین آسمان و زمین زیبا با سیستم هایی که از قوانین دقیقی پیروی می کنند به وجود آورد.( بعد از انفجار انتروپی به شدت افزایش می یابد و مواد باقی مانده روبه بی نظمی می گذارند ولی بعد از انفجار بزرگ نه تنها بی نظمی به وجود نیامده بلکه همان طور که می بینیم نظم و شعور حیرت انگیزی در میان کوچک ترین ذرات گرفته تا بزرگ ترین ستارگان وجود دارد و این چیزی به غیر از تجلی اسما و صفات الهی نیست. مترجم).
هیچ کس حقایق خلقت ستارگان را نمی داند اما خالق این ستارگان از همه آن ها اطلاع دارد. خداوند در آخرین سوره ای که به محمد صلوات الله علیه و آله نازل کرد بسیاری از حقایق علمی را در مورد ستارگان به محمد آشکار کرد. اجازه بدهید ببینیم الله (جل جلاله) چگونه نظر ما را به حقایق علمی از طریق سوالی در مورد شروع دنیا جلب می کند و به هدایت او به جواب سوال دقت می کنیم. حال آیه ?? از سوره الانبیا را می خوانیم:
أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلا یُؤْمِنُونَ (30)

"آنان که ناباور شده اند، آیا ندانند که آسمان ها و زمین به هم پیوسته بوده اند و ما آن ها را از هم جدا کردیم و هر چیز زنده را از آب آفریدیم ؟ پس آیا ایمان نمی آورند"?? انبیا

? توضیح علمی ( یا تلاشی برای توضیح) :
در این آیه ما به سوالی بر می خوریم که از کافرانی پرسیده شده است که دخالت خداوند در شروع خلقتی با این نظم و زیبایی را تکذیب می کنند. سوال این است: آیا این شروع، بعد از اینکه آن ها آن را مشاهده کردند، فقط با شانس انجام شده است؟ توسط دو کلمه رَتْقً وفَتَق ، خداوند تمامی جملات آن ها را که آن اتفاق را توضیح می دهد، خلاصه می کند. کافرانی که تلاش می کنند یکتایی جهان را توضیح دهند می گویند "ماده بسیار فشرده" و "انفجار بزرگ در یک لحظه" و " خنک شدن ناگهانی" و غیره. نظر آن دانشمندان در مورد اینکه دنیا از یک نقطه شروع شده است درست می باشد. قرآن چنین نقطه ای را با کلمه عربی " رَتْقً" که به معای الیاف یا مواد به هم پیچیده و متصل است تشریح می کند. اما اشتباه دانشمندان مادی گرا آن است که فکر می کنند این ماده به تنهایی تبدیل به چنین نظمی شده است.
آنها برای اینکه به نتایج علمی درست برسند باید اقرار کنند که تمامی این اتفاقات توسط قدرت خالق هستی و بر اساس خواسته اش صورت گرفته است. خداوند پراکندگی این مواد را با کلمه "فَفَتَقْنَاهُمَا" توضیح می دهد. این کلمه بدان معنا است که که خداوند این مواد فشرده را (رَتْقً) را به خواست خود به مواد همگن تبدیل کرد که دنیا را با نظم به وجود آورد. به طوری که مواد داخل خورشید با مواد داخل زمین و ماه و دیگر سیارات و دیگر ستارگان یکسان است و تمامی این مواد دارای اتم هایی با اجرا سازنده یکسان مانند هسته با بار مثبت و الکترون با بار منفی هستند. چنین تشابهی از لحظه اولیه خلقت وجود داشته زیرا این خلقت توسط یک خالق بوده و با یک فرمان صورت گرفته است. به نظر من بهترین معنی برای کلمه رَتْقً کلاف به هم پیچیده می باشد تا اینکه بگوییم مواد به هم فشرده. و کلمه "فَفَتَقْنَاهُمَا" که به معنی شکل دهی آسمان ها و زمین با پراکنده کردن مواد در هم پیچیده توسط اراده الهی است بهتر از انفجار بزرگ می باشد. بنابر این محققان مادی گرا باید فرضیه انفجار خود به خودی را کنار گذارند و به حقیقت کلام الهی در قرآن اعتراف کنند. این اقرار باعث می شود تا ایمان آورندگان واقعی به دین حقیقت باشند تا تمامی عقاید غیر منطقی آنها تصحیح گردد.
جمله شریفه "ما همه چیز را از آب زنده گردانیدیم" در انتهای این آیه آمده است. همان طور که خداوند در ابتدای این آیه خلقت جهان را از مواد در هم پیچیده آغاز کرده است همچنین بیان می دارد که خلقت موجودات زنده از آب شروع شد. این جملات خداوند بزرگ است. مسلما بر اساس علم ما اگر آبی وجود نداشت زندگی هم وجود نداشت. این موضوع با نگاهی به گیاهان اطراف ما اثبات می گردد. چون آب در دیگر سیارات وجود ندارد زندگی نیز در آن ها نیست. اگرچه ما معنای " زندگی " و یا فرق بین سلول های مرده و سلول های زنده را نمی دانیم. در هر سلول یا ارگانیسم زنده،‌ می بینیم که آب بیش از ??% وزنش را تشکیل می دهد. بنابراین بدون این آب اثری از زندگی نخواهد بود. اما ما گوهر حیات را در چنین سلول هایی فراموش می کنیم. مسلما سلول اجزا سازنده هر موجود از انسان گرفته تا حیوان و حشره یا گیاه زنده است. اگر عمیق تر به آیه نگاه کنیم می بینیم که بیشتر اسید ها و ترکیبات داخل سلول از هیدروژن و اکسیژن و به صورت زنجیره هایی پیچیده با نظمی فوق العاده هستند. این دو گاز، هیدروژن و اکسیژن، عناصری هستند که آب را تشکیل می دهند و می توانند اجزای سازنده هر اتم بزرگ دیگر که در سلول است باشند. علم و توانایی ما در داشتن توضیح عمیق تر برای این آیه محدود است و تنها با الهام الهی می توان به آن دست یافت. مسلما خوانندگانی که از علم بیشتر و تفکر عمیق تر برخوردار هستند می توانند توضیح بهتر از من داشته باشند. شاید کشفیات آینده به درک بهتری از این آیه منجر شود.
هرکس که به سلول زنده و مولکول های بزرگش و زنجیره های سلولی اش نگاه کند نمی تواند دخالت خالق را تکذیب کند. همین طور که نمی توانیم دخالت خالق را در این جهان بزرگ نادیده بگیریم به همان ترتیب هم نمی توان این نتیجه منطقی را نادیده گرفت که طبیعت چگونه چنین زنجیره های پیچیده را در سلولی که دارای میلیون ها اتم است بدین ترتیب کنار هم چیده است. در عین حال نیز نمی توان فرض کرد که طبیعت گوهر حیات را به چنین زنجیره های پیچیده سلولی داده است تا فقط دارای حرکت، ‌تنفس، قابلیت غذا خوردن و هضم و حتی فکر کردن باشند. خداوند در این آیه می فرمایند که او این سلول ها را از آب آفرید و بعد زندگی را به آن ها داد این ها برای ما راز هایی هستند. آیا کسی به غیر از خداوند می تواند بگوید که او چگونه این کار را انجام داده است؟ یا آیا کسی می تواند بگوید که بدون یک خالق دانا آفریده شده اند؟ همان طور که در بالا اشاره کردیم آب به تنهایی منشا خلقت حیات نیست بلکه حیات را به دوش می کشد. این بدان معنا است که تمامی موجودات زنده به این مایع معجزه انگیز وابسته هستند. راز های این مایع نیز در نزد خداوند است. اگر دانه ای را در خاک قرار دهیم می بینیم که رشدش وابسته به آب است. همچنین رشد و ادامه حیات گیاه به آب وابسته است. کلمات کمی در این آیه راز های گیاه را بیان کرده و به صد ها سوال مرموز پاسخ داده است زیرا از طرف خداوند نازل شده که به راز های خلقت واقف است. من فکر می کنم که اقرار به یکی از راز ها، در را به روی راز های دیگر برای ما می گشاید و این که جهان، خالقی یکتا دارد که قرآن را برای ما نازل کرده است.
با هم آیه های ?? تا ?? را می خوانیم که در ادامه آیه قبلی در سوره انبیا است. می بینیم که این آیه ها با کشفیات علم امروزی بهتر شناخته می شوند. این آیه ها نماینگر حکمت و رحمت خالق است.
"و در زمین کوه ها را قرار دادیم تا جنبش آن را بگیرند و در آن دره ها و راه ها قرار دادیم تا در آن ها راه بروند".?? انبیا
"و آسمان را سقفی محافظ قرار دادیم ولی آن ها از نشانه های او روی گردان هستند.??" انبیا
"اوست که شب و روز و مهر و ماه را آفریده است و هریک در مسیری در حال حرکت هستند".?? انبیا 

? نظریه های علمی:
مطالعه این چند آیه پشت سر هم(31 تا 33 سوره انبیا) نشان دهنده آن است که حقایق علمی دیگری در قرآن وجود دارد. خداوند در این آیه ها به ما می گوید که سیاره ای بسیار یگانه برای ما آفریده است که دارای جرم و اندازه معینی است و آسمان آن به عنوان سپر برای ما است و از حیات ما مراقبت می کند. او همچنین برای ما راه هایی را مهیا کرد تا از آن ها عبور کنیم.

11 آذر 1386 ساعت 07:03

یک دانشجوی امریکایی در یکی از ایالات این کشور تحصیل می نمود و مدت ها بود که در درون خویش احساس خلأ می کرد. پس از مدتی با یک دختر دانشجو آشنا شد و ازدواج کرد با این تصور که حالت پوچی او رفع خواهد شد اما این گونه نبود. پس از مدتی موضوع را با همسر خود در میان گذاشت و پی برد که او نیز دچار چنین مشکلی شده است. از اربابان کلیسا تا مرتاضان هندی آن دو برای حل مشکل خود به کلیسا رفتند و با کشیش ها صحبت کردند و به راهکارهای آنان نیز عمل نمودند؛ اما تاثیری  در بهبود حال آنان نداشت. همچنین به روان شناسان و روانکاوان مراجعه کردند و سعی کردند این مشکل را با تجارب علمی آن ها علاج کنند اما باز هم موفق نشدند. شنیده بودند که مرتاضان هند و چین کارهای شگفت انگیزی انجام می دهند و از قدرت روحی فوق العاده ای بهره مندند؛ از آمریکا به چین سفر کردند. با چند مرتاض زبده ملاقات کردند و از طریق مترجم حالات روحی و رفتاری خود را بیان کردند. مرتاض به آنها پیشنهاد کرد که باید مدتی ریاضت بکشید و چهل شب متوالی بر روی میخ بخوابید. این توصیه ها را اجرا  نمودند اما این حالت پوچی همچنان در اعماق روحشان لانه کرده بود. به هند سفر کردند و با مرتاضان آن دیار نیز ملاقات کرده، مشکل خود را مطرح نمودند ؛ اما هیچ نتیجه ای نداشت. آن ها تصمیم گرفتند به امریکا برگردند تا شاید بازگشت به وطن مشکل آن ها را حل کند. در پاکستان توقف کوتاهی داشتند. دیدار راهگشا در اسلام آباد پسر دانشجو یکی از همکلاسی های خود را مشاهده کردند. او واقعیت را برای دوست خود بازگو کرد  تمامی ماجراهای سفر خود به سرزمین های هند و چین و حالات روحی خود را بیان کرد. مرد پاکستانی پس از آنکه تمام ماجرا را شنید گفت: حالا که شما مرتاض های هندی و چینی را دیده اید و هیچ کدام از آنها و کشیشان نتوانسته اند  مشکل شما را حل کنند بیایید مذهب ما را مورد آزمون قرار دهید. آن ها اظهار خستگی نمودند اما مرد پاکستانی آن ها  را  با دین اسلام و مذهب شیعه  آشنا کرد و گفت : ما بر  اساس این مذهب عقیده داریم که پیامبر اکرم (ص) آخرین  فرستاده خداوند است که قرآن بر او نازل شده است. آن ها از او خواستند مطالبی از قرآن برایشان بخواند. مرد قرآن را باز کرد و آیه اول سوره ی جمعه را خواند : یسبح لله ما فی السموات و ما فی الارض. مرد پاکستانی آیه را معنا کرد و آن ها شگفت زده به سخنان او گوش می دادند.« هر چه در آسمان ها و زمین است خداوند را تسبیح می گوید.» آنها گفتند: « یعنی اینکه در و دیوار و موجودات خدا را تسبیح می گویند؟» و او جواب داد آری. آن ها در کمال ناباوری از او خواستند کسی را معرفی کند که مذهب تشیع را بهتر و بیشتر به آنها معرفی کند و او گفت: باید به ایران بروید و به شهری به نام مشهد سفر کنید. آنجا بارگاه باشکوه یکی از امامان شیعه است. آنها گفتند: امام چه کسی است و او پاسخ داد؛ انسان کامل ، کسی که زنده بودن و مرگش یکی است و او همواره زنده است. سخن شما را می شنود و قادر به انجام هر کاری است. در جوار بارگاه قدس رضوی آنها تصمیم گرفتند به مشهد بروند و معنای سخن آن مرد پاکستانی را بفهمند. آنها نقل می کنند که به مشهد مقدس آمدیم و به سوی آستان قدس رضوی راهنمایی شدیم. همین که به در ورودی  حرم رسیدیم ما را راه ندادند و گفتند: شما خارجی هستید؛ هر چه به آنها گفتیم که ما جهانگرد هستیم، باز هم فایده نداشت. این مسئله به 30 سال قبل بر می گردد. روبروی آن بارگاه یک جوی آب بود آنجا نشستیم و فکر می کردیم که بالاخره چه می شود؟ با خودم فکر می کردم اگر این فرد واقعا امام است که موت و حیات برایش مهم نیست باید بداند که من غرض خاصی ندارم و به دنبال حقیقت هستم. با او سخن گفتم که اگر امام هستی و حرف مرا می شنوی و از راز دلم خبر داری مرا به درون حرم راه بده. ناگهان بغضم ترکید و اشک ریختم. در همین حالت بودم که یک نفر دست فروش که اطراف حرم آینه و شانه و وسایلی از  این قبیل می فروخت آمد و دستی بر شانه ام زد و مرا با اسمم صدا زد و گفت: چرا ناراحتی؟ او به زبان انگلیسی و لهجه ی محلی من سخن می گفت؛ ولی من آنقدر دنبال کشف حقایق بودم که رفتار او برایم عجیب نبود. به او گفتم: دور دنیا را گشته ام و حالا که اینجا آمده ام راهم نمی دهند. گفت: بلند شو برویم. گفتم: نگهبان اجازه ورود نمی دهد. گفت: نگهبان آن موقع اجازه نداشت؛ ولی حالا اجازه می دهد. از جا برخاستم و نزدیک در ورودی رفتم. به نگهبان نگاه کردم. او هم من را نگاه کرد؛ ولی چیزی نگفت. فکر کردم متوجه من نشده است. برگشتم دوباره نگاه کردم ؛ ولی باز هم اعتراضی نکرد. وارد شدم همه جا شلوغ بود. کسی نمی توانست راه برود ؛ ولی من مشاهده کردم که اطرافم به حالت دایره ای خالیست. مردم به یکدیگر فشار می آوردند اما دور من مانعی نبود. جلو رفتم و خود را به ضریح رساندم. پرسیدم اینجا کجاست؟ جواب دادند محل دفن امام است. در همان لحظه شخصی خوش رو با سیمایی جذاب جلو ضریح ایستاده بود. ناگهان بیهوش شدم و دیگر چیزی نفهمیدم. بعد متوجه شدم که مرا روی نیمکتی خوابانیده اند و آب به صورتم می  پاشند. از آن جا بیرون آمدم و با همسرم به مسافر خانه ای که قبلا داشتیم مراجعت کردیم. همه چیز برایمان حل شد. فهمیدیم که عالم پوچ نیست و حقیقت دارد و او هم امام است. به حقانیت تشیع نیز پی بردیم و تسبیح موجودات را مشاهده کردیم و دیگر احساس پوچی نداریم.

هیچ به سن و سال خودت فکر کرده‏اى ؟
راستى چند سال از عمر عزیزت مى‏گذرد؟ پانزده؟ هفده؟ بیست و یک سال و یا بیشتر؟
شناسنامه‏ها سن و سال دقیق همه ما را نشان مى‏دهند و یا، اگر مثل گذشته‏ها که پدرها سال و روز و ماه تولد بچه‏ها را در صفحه اول قرآن‏ها ثبت مى‏کردند، پدر تو هم تاریخ دقیق تولد تو را داخل یکى از صفحات قرآن نوشته باشد دقیق‏تر از اطلاعات شناسنامه‏ات مى‏فهمى که حتى در چه وقتى از روز به دنیا آمده‏اى .

 مثلا صبح زود روز دوشنبه ... ساعت 5/4
اما اگر بپرسند که چه وقت‏بالغ شدى؟
فکر نمى‏کنم بتوانى با این دقت معلوم کنى . از کجا که هنوز به سن بلوغ نرسیده باشى و یا بر عکس چند سالى از آن گذشته باشد .
البته منظور من رسیدن به سن تکلیف نیست . چون همه دخترها و پسرها کم و بیش در یک سن معین مکلف مى‏شوند نماز و روزه و سایر احکام دینى را بجا بیاورند .
شاید تعجب کنى اگر بگویم که برخى از ما آدمها تا سن 60 سالگى هم به بلوغ نمى‏رسیم . شاید هم منکر این حرف من بشوى . همه ما مردم مثل رسیدن به سن تکلیف، در سال معینى به بلوغ و بیدارى نمى‏رسیم . برخى در 20 سالگى و برخى در پنجاه سالگى و برخى هیچگاه ...
مثل همان که قبلا برایت نوشته بودم که قلب همه آدمها در یک جا نیست . برخى قلب‏شان در شکم‏شان است . برخى دیگر در سر و حتى در جاهایى خیلى پایین‏تر . اما، تنها تعداد محدودى از انسان‏ها هستند که به درستى قلب‏شان درون سینه‏هاشان مى‏تپد .
آن را که قلب‏اش در شکم‏اش جا گرفته مى‏توانى با وعده‏اى خوراک چرب و شیرین به هر کارى وادارى . و آنکه قلب‏اش در میان کله‏اش جا دارد با عدد و رقم و ... مى‏توانى به دنبال خودت بکشى . چنانکه تعداد ضربان قلب برخى‏ها تنها ضربان شهوت و هوس‏شان را نشان مى‏دهد . اما آنکه قلب‏اش درون سینه مى‏تپد، با همه فرق مى‏کند . او صاحب روح بلندى است که هیچیک از این خواسته‏هاى خرد و کوچک و حقیر او را به خودش مشغول نمى‏کند . ضربان قلب او قیمتى به سنگینى آسمان و زمین دارد و گاه از آن بالاتر قیمتى معادل بهشت و حتى قیمتى مثل خود خدا .
قصه سن و سال و بلوغ ما هم همینه . همانطور که نوشتم برخى‏ها تا سن 50 یا 60 سالگى هم بالغ نمى‏شوند . مثل بچه‏هاى کوچک و به سن تکلیف نرسیده دلخوش به اسباب بازى‏ها و تنقلات، روزگار مى‏گذرانند . تنها نوع اسباب بازى آنها عوض مى‏شود .
خانه شنى و ماشین کوکى و عروسک و توپ آنها بزرگ شده، به اندازه یک ماشین پژو و یا خانه‏اى به بزرگى یک آپارتمان و یا ویلا . به همه این اسباب و اثاثیه دلخوش و حتى خودش را هم نگهبان آنها قرار داده است . او هنوز به سن بلوغ نرسیده است . هنوز کم و زیاد یک آب نبات و شکلات، چه فرقى مى‏کند کم و زیاد یک سلام و نگاه و کارت دعوت و امثال آنها صدایش را بالا مى‏برد . اخم او را در مى‏آورد و یا فریاد و هوارش را به گوش آسمان مى‏رساند .
وقتى هنوز سؤال کردن آغاز نشده; بلوغ هم نرسیده . سؤال بزرگ در باره چیزهایى غیر از اسباب بازى‏هاى کوچک و بزرگ .
وقتى دردى به جان نیفتاده، بلوغ هم نرسیده، دردى که آمال را مى‏بره، دردى از جنس درد على (ع)، حسین (ع) و همه مردانى که هیچ اسباب بازیى آنها را سرگرم نکرد . حتى همه دنیا و حتى بهشت .
وقتى مقصدى دوردست فکر آدمى را مشغول نکرده، بلوغ هم نرسیده . مقصدى که فکر کردن در باره آن پشت‏بسیارى از مردان بزرگ را مى‏لرزاند . مثل رسیدن به معرفتى بزرگ، رازى عظیم، و گرنه رسیدن به نان و آب و بدست آوردن یک مدرک دانشگاهى و ازدواج و زن و بچه دار شدن که مقصد مشترک همه ابنا بنى آدم است .
راستى چرا همیشه تعداد مردان و زنان بزرگ کم و انگشت‏شمار است و در مقابل آدم‏هاى عادى و معمولى که بزرگ‏شدن‏شان همان رشد طولى و عرضى آنهاست، مثل ریگ بیابان فراوانند؟
عکس‏هاى روى سنگ گورها تصویرهاى هزارها آرزوى درهم شکسته‏اند . آرزوهاى خرد و حقیر هزارها هزار مرد و زنى که تا به خودشان آمدند و قبل از آنکه به سن بلوغ برسند با شمشیر عزرائیل از دنیا رفتند و گورستان‏هاى بزرگى را پر کردند و بعد از چندى هم فراموش شدند . حتى از ذهن و زبان خانواده‏ها هم رفتند؟
راستى تو مى‏توانى اسم و رسم پدر پدر پدرت را به یاد بیاورى؟
بسیارى از پدر پدر پدرها و مادر مادر مادرهاى ما قبل از اینکه از دنیا بروند مرده بودند . در همان زمانى که بلوغ خودشان را درک نکرده بودند .
آدمى وقتى بلوغ خودش را درک نکرده باشد مرده! حتى اگر روزى ده کیلو برنج و نان و میوه و شیرینى را حرام کرده باشد . تنها آدم‏هاى بالغ‏اند که مى‏مانند و استعداد ماندن دارند . بیخود نیست که امام على (ع) فرموده: «بمیرید قبل از آنکه بمیرانندتان‏» !
وقتى آدمى در خودش، در آرزوى حقیر خودش نمرده، وقتى کودکى و خردسالى را پشت‏سر نگذاشته، استعداد ماندن پیدا نمى‏کند . سنایى غزنوى بیت‏شعر قشنگى داره مى‏گوید:
به تیر عشق شو کشته که تا عمر ابد یابى
که از شمشیر بویحیى نشان ندهد کس از احیا
بویحیى، همان عزرائیل است . کسى که با شمشیر عزرائیل بمیرد حیات ماندگارى ندارد . زود از یادها مى‏رود اما، کسى که عشقى بزرگ در دلش لانه کرده باشد، کسى که همه ذرات خواهش‏هاى حقیر و پست را از خودش بیرون کرده باشد، کسى که سؤالى بزرگ و دردى بزرگتر در دلش لانه کرده باشد . کسى که معنى بزرگ زندگى را درک کرده باشد .
کسى که کم و زیاد آب و نان جیغش را بالا نیاورده باشد، کسى که بتواند به راحتى آب خوردن دار و ندارش را به بهترین رفیق عالم هدیه کند، کسى که بتواند راحت پا روى خودش بگذارد و با خروج از پوستین خودش حق را جایگزین آن کند، به سن بلوغ رسیده . و این به معنى تولد دوباره من و توست .
تازه از آن وقت است که مى‏شود گفت متولد شدیم . بعضى‏ها در 50 سالگى متولد مى‏شوند و بعضى‏ها هم قبل از اینکه متولد بشوند مى‏میرند .
هر کس دو بار به دنیا مى‏آید و دوبار مى‏میرد .
وقتى از مادر به دنیا مى‏آید و وقتى که بالغ مى‏شود . وقتى در خود مى‏میرد و وقتى که عزرائیل او را مى‏برد .
شناسنامه من و تو تنها تاریخ تولد و مرگ معمولى و رسمى ما را نشان مى‏دهد . اما تولد و مرگ دوم ؟
مردانى مثل على (ع) اگر چه تا امروز بیش از هزار سال عمر کرده‏اند اما تا روز قیامت هم زنده‏اند . و ما ... ؟ تنها خدا مى‏داند که زنده‏ایم یا مرده؟ به بلوغ رسیده‏ایم یا نه؟
کاش بتوانیم زودتر به سن بلوغ برسیم
کاش بشود تولد دو باره را تجربه کرد ... کاش!

آخرین نشانه های ظهور:
امام صادق (ع) فرمود:
خمسُ قَبلَ قیامِ مِنَ العلاماتِ:  الصَّیحَِة ُ و السُفیانی، و الخَسفُ بالبَیداءَ و خُروجُ الیمانی ُ و قَتلُ نفس ِ الزَّکیَّةِ.
پنج نشانه پیش از قیام قائم (ع) خواهد بود: صیحه و سفیانی و فرورفتن در بیابان و قیام یمانی و شهادت نفس زکیه.

 2- قیام یمانی
امام صادق (ع) فرمودند:
خروجُ الثلاثة ِ : السفیانیّ و الخراسانیُّ و الیمانیُّ فی سنةٍ واحدةٍ فی شهرٍ واحدٍ، فی یومٍ واحدٍ...
قیام سه نفر: سفیانی و سید خراسانی و یمانی در یک سال و یک ماه و یک روز است، و هیچ کدام به مانند پرچم یمانی بر حق نیست ، چرا که به حقیقت دعوت می کند.