دینی و مذهبی - بشنو این نی چون حکایت می کند

»» حدیث

من خیلی سال پیش آن حدیث را شنیده ام و الان منبعش در خاطرم نیست.

ولی اگر شما به دنبال مضمون هستید حدیثی دیگر هست دقیقا با همان مضمون و کمی هم داغ تر که البته به آن معروفی نیست. حدیث و منبعش در زیر آمده:

من عشق فکتم و عف و صبر فمات مات شهیدا و دخل الجنة
کسی که عشق بورزد و آن را پنهان کند و پاکدامنی و صبر را پیشه خود کند و در آن حال بمیرد همچون شهیدی از دنیا رفته است و داخل بهشت خواهد شد.
ابن ابى الحدید معتزلى، "شرح نهج البلاغة"، 20 جلد در 10 مجلد، که این حدیث در صفحه ی 233 جلد 20 باب "نبذ و حکایات حول العفة" می باشد.

انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشى قم، 1404 هجرى قمرى‏

و البته باز هم با همین مضمون در سخنان امام علی ع -جملات قصار شماره 474 نهج البلاغه- هست که: "مزد جهادگر کشته شده در راه خدا بیشتر نیست از مرد پارسا که -معصیت کردن تواند- لیکن پارسا ماند. و چنان است که گویی پارسا فرشته ای است از فرشته ها"

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( یکشنبه 86/7/8 :: ساعت 2:24 عصر )

»» خبر
بعضی از مژده ها توام با امید هستند اما بعضی ها توام با بیم.
بازگشت به خداوند هم بیم داره هم امید و این نکته جای قشنگ قصه است

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( یکشنبه 86/7/8 :: ساعت 2:19 عصر )

»» مغایرتهای زمان ما

ما امروزه خانه های بزرگتر اما خانواده های کوچکتر داریم؛ راحتی بیشتر اما زمان کمتر

مدارک تحصیلی بالاتر اما درک عمومی پایین تر ؛ آگاهی بیشتر اما قدرت تشخیص کمتر داریم

متخصصان بیشتر اما مشکلات نیز بیشتر؛ داروهای بیشتر اما سلامتی کمتر

بدون ملاحظه ایام را می گذرانیم، خیلی کم می خندیم، خیلی تند رانندگی می کنیم، خیلی زود عصبانی می شویم، تا دیروقت بیدار می مانیم، خیلی خسته از خواب برمی خیزیم، خیلی کم مطالعه می کنیم، اغلب اوقات تلویزیون نگاه می کنیم و خیلی بندرت دعا می کنیم

چندین برابر مایملک داریم اما ارزشهایمان کمتر شده است. خیلی زیاد صحبت می کنیم، به اندازه کافی دوست نمی داریم و خیلی زیاد دروغ می گوییم

زندگی ساختن را یاد گرفته ایم اما نه زندگی کردن را ؛ تنها به زندگی سالهای عمر را افزوده ایم و نه زندگی را به سالهای عمرمان

ما ساختمانهای بلندتر داریم اما طبع کوتاه تر، بزرگراه های پهن تر اما دیدگاه های باریکتر

بیشتر خرج می کنیم اما کمتر داریم، بیشتر می خریم اما کمتر لذت می بریم

ما تا ماه رفته و برگشته ایم اما قادر نیستیم برای ملاقات همسایه جدیدمان از یک سوی خیابان به آن سو برویم

فضا بیرون را فتح کرده ایم اما نه فضا درون را، ما اتم را شکافته ایم اما نه تعصب خود را

بیشتر می نویسیم اما کمتر یاد می گیریم، بیشتر برنامه می ریزیم اما کمتر به انجام می رسانیم

عجله کردن را آموخته ایم و نه صبر کردن، درآمدهای بالاتری داریم اما اصول اخلاقی پایین تر

کامپیوترهای بیشتری می سازیم تا اطلاعات بیشتری نگهداری کنیم، تا رونوشت های بیشتری تولید کنیم، اما ارتباطات کمتری داریم. ما کمیت بیشتر اما کیفیت کمتری داریم

اکنون زمان غذاهای آماده اما دیر هضم است، مردان بلند قامت اما شخصیت های پست، سودهای کلان اما روابط سطحی

فرصت بیشتر اما تفریح کمتر، تنوع غذای بیشتر اما تغذیه ناسالم تر؛ درآمد بیشتر اما طلاق بیشتر؛ منازل رویایی اما خانواده های از هم پاشیده

بدین دلیل است که پیشنهاد می کنم از امروز شما هیچ چیز را برای موقعیتهای خاص نگذارید، زیرا هر روز زندگی یک موقعیت خاص است

در جستجو دانش باشید، بیشتر بخوانید، در ایوان بنشینید و منظره را تحسین کنید بدون آنکه توجهی به نیازهایتان داشته باشید

زمان بیشتری را با خانواده و دوستانتان بگذرانید، غذای مورد علاقه تان را بخورید و جاهایی را که دوست دارید ببینید

زندگی فقط حفظ بقاء نیست، بلکه زنجیره ای ازلحظه های لذتبخش است

از جام کریستال خود استفاده کنید، بهترین عطرتان را برای روز مبادا نگه ندارید و هر لحظه که دوست دارید از آن استفاده کنید

عباراتی مانند ”یکی از این روزها“ و ”روزی“ را از فرهنگ لغت خود خارج کنید. بیایید نامه ای را که قصد داشتیم ”یکی از این روزها“ بنویسیم همین امروز بنویسیم

بیایید به خانواده و دوستانمان بگوییم که چقدر آنها را دوست داریم. هیچ چیزی را که می تواند به خنده و شادی شما بیفزاید به تاُخیر نیندازید

هر روز، هر ساعت و هر دقیقه خاص است و شما نمیدانید که شاید آن می تواند آخرین لحظه باشد

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( دوشنبه 86/7/2 :: ساعت 2:26 عصر )

»» رونق دین بت ژرستان

ای رونق کیش بت پرستان از تو
وی غارت دین صد مسلمان از تو
کفر از من و عشق از من و زنار از من
دل از تو و دین از تو و ایمان از تو
ابو سعید

__

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( شنبه 86/6/31 :: ساعت 9:23 صبح )

»» نیایش هنگام رفع خطر ،یا روا شدن زودرس حاجت

خداوندا!

شکر و سپاس توراست به خاطر تقدیر نیکت، و به خاطر منصرف نمودن بلایت که نسبت به من فرمودی، پس بهره ام از رحمتت را تنها همین عافیتی که اکنون {در دنیای فانی }به من داده ای قرار نده، تا {مبادا}به خاطر آنچه (در مورد دنیا) دوست دارم،بد بخت شوم ،و دیگران به سبب آنچه (از امور آخرت)را دوست ندارم ، خوشبخت گردند.

ای خدای من !

پس اگر این عافیت (فانی ) که در آن هستم و با آن روز را به شب ، و شب را به روز رسانده ام،مقدمه ی بلای آخرت شود،بلایی که همیشگی و رنجش دائمی است ، پس آنچه از عافیت را که برایم مقدم داشته ای{و در دنیا به من داده ای}تاخیر انداز {و در آخرت به من بده}و آنچه را تاخیر انداخته، برایم مقدم بدار.

آنچه که عاقبتش فانی است اندک است، و آنچه عاقبتش همیشگی است، بسیار است، و بر محمد(ص) و آلش رحمت و درود بفرست.

امام سجاد (ع)

صحیفه سجادیه

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( سه شنبه 86/6/27 :: ساعت 1:13 عصر )

»» گفتم....
گفتم : هیشکی نمی‌دونه تو دلم چی می‌گذره. گفتی: ان الله یحول بین المرء و قلبه .:: خدا حائل هست بین انسان و قلبش! (انفال/24) ::. گفتم: غیر از تو کسی رو ندارم. گفتی: نحن اقرب الیه من حبل الورید .:: ما از رگ گردن به انسان نزدیک‌تریم (ق/16): گفتم: ولی انگار اصلا منو فراموش کردی! گفتی: فاذکرونی اذکرکم .:: منو یاد کنید تا یاد شما باشم (بقره )

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( سه شنبه 86/6/27 :: ساعت 1:11 عصر )

»» نکاتی جهت یادآوری.....

یارب تو مرا قرین پیروزی کن بیداری و هوشیاری ام روزی کن دورم گردان زشبهه و بی خردی امداد به خیرو توشه اندوزی کن

تا وقتی که مؤمن در پی یاری برادر خویش باشد، خداوند یاور اوست. امام صادق ع

از آسمان طلا می بارد، تو زرگر نیستی به آسمان خرده مگیر

خدا در سینه من بود با من گرم نجوا بود دلم سرشار از او بود نه کمبودی برایم بود نه اندوهی با این چشم ، من دیدم با او این همه اندوه شیرین است و بی او ، زندگی تار است و بی او زندگی پوچ و سیاه و سخت و غمگین است

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( سه شنبه 86/6/27 :: ساعت 1:10 عصر )

»» روزه واقعى

آورده اند که در عهد رسول صلى الله علیه و آله زنى روزه داشتى و غیبت مردمان کردى . روزى به حضرت رسول صلى الله علیه و آله آمد و گفت: یا رسول الله ! روزه دارم. خواجه گفت: تو روزه ندارى، گرسنه اى. دو سه نوبت چنین اتفاق افتاد که مى گفت: من روزه دارم و رسول صلى الله علیه و آله گفت: تو روزه ندارى، گرسنه اى. تا یک روز از خانه بیرون شد و غیبت مردم نکرد. شبانگاه به حضرت رسول صلى الله علیه و آله شد. خواجه گفت: امروز، روزه داشتى .

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( یکشنبه 86/6/25 :: ساعت 7:56 صبح )

»» دشمنام روزه دار

آورده اند که رسول صلى الله علیه و آله شنید از زنى که کنیزکى را دشنام مى داد و آن زن روزه داشت. به او گفت: بیا طعام بخور. گفت: یا رسول الله ! من روزه دارم . گفت: چگونه روزه دارى که کنیزک را دشنام دادى .ان الصوم لیس من الطعام و الشراب .روزه نه از طعام و شراب است .

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( یکشنبه 86/6/25 :: ساعت 7:56 صبح )

»» خاصیت عدد چهل در ظهور استعدادات
زمان‌ مسافرت‌ عالم‌ دنیا و ظهور استعداد، و نهایت‌ تکمیل‌ در این‌ عالَم، در چهل‌ سال‌ است‌. چنانچه‌ وارد است‌ که‌ عقل‌ انسان‌ در چهل‌ سالگی‌ به‌ قدر استعداد هر کسی‌ کمال‌ می‌پذیرد. و از بدوِ دخول‌ او در این‌ عالم‌ در نموّ است‌ تا سی‌ سالگی‌، و ده‌ سال‌ بدن‌ او در این‌ عالم‌ واقف‌ است، و چون‌ چهل‌ سال‌ تمام‌ شد ، سفر عالم‌ طبیعیت‌ تمام‌ است‌ و ابتدای‌ مسافرت‌ به‌ عالم‌ آخرت‌ است‌ . و هر روز و هر سال‌ جزوی‌ از آن‌ بار سفر بندد، و از این‌ عالم‌ رحلت‌ کند، قوّت‌ او سال‌ به‌ سال‌ در کاهیدن‌ است، و نور سمع‌ و بصر در نقصان، و قوای‌ مادیّه‌ در انحطاط‌، و بدن‌ در ذُبول، چه‌ مدّت‌ سفر و اقامت‌ او در این‌ عالم‌ در چهل‌ سال‌ تمام‌ شد.

و از این‌ است‌ که‌ وارد شده‌ است‌ که‌: مَن‌ بَلَغَ أَرْبَعِینَ و لَمْ یَأْخُذِ العَصا فَقَد عَصَی‌ .

چه‌، عصا علامت‌ سفر است‌ و مسافر را برداشتن‌ عصا مندوب‌ است‌. و چون‌ چهل‌ سال‌ تمام‌ شد هنگام‌ سفر است‌. و تأویل‌ عصا مهیّا شدن‌ سفر آخرت‌ است‌. و جمع‌ کردن‌ خود از برای‌ رحلت‌ (و هر که‌ عصا بر نداشت‌ از فکر سفر غافل‌ است‌).

و همچنانکه‌ مدّت‌ تکمیل‌ جسمیّت‌ در این‌ سنّ است، همچنین‌ مرتبه‌ سعادت‌ یا شقاوت. و از این‌ جهت‌ در حدیث‌ وارد است‌ که‌: روی هر که‌ در چهل‌ سالگی‌ سفید نشد شیطان‌ مسحِ وجه‌ او می‌کند و می‌گوید: بأبی‌ وَ اُمّی‌ وَجْهٌ لا یُفْلِحُ أبداً و می‌گوید: نام‌ تو در صحیفه‌ جُند من‌ ثبت‌ شد.

و آنچه‌ در اخبار وارد شده‌ که‌ هر که‌ کوری‌ را چهل‌ قدم‌ بکشد و راه‌ نماید بهشت‌ او را واجب‌ شود؛ مراد از ظاهر آن‌ کورِ بَصَرْ است‌ و تأویل‌ آن‌ کورِ بصیرت. چون‌ کورِِ بصیرت‌ پیش‌ از تمام‌ چهل‌ قدم‌ از مرتبه استعداد به‌ فعلیّت‌ داخل‌ نشده‌ اگر چه‌ قریب‌ شده‌ باشد . پس‌ اگر او را رها کنی‌ باز به‌ حالت‌ اوّل‌ عود می‌کند. و تمام‌ إحسان‌ و حصولِ هدایت‌ به‌ اتمام‌ چهل‌ است. پس‌ به‌ این‌ حیثیّت‌ موجب‌ وجوب‌ بهشت‌ می‌شود.

رساله سیروسلوک بحرالعلوم

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سعید عبدلی ( یکشنبه 86/6/25 :: ساعت 7:55 صبح )

< << 36 37 38 39 40 >> >